Σχολική τσάντα

ΣΧΟΛΙΚΗ ΤΣΑΝΤΑ

΄Ακουσα στις ειδήσεις ότι κάποιοι ανέλαβαν την πρωτοβουλία να συγκεντρώσουν σχολικές τσάντες για παιδιά των οποίων οι γονείς δεν έχουν τη δυνατότητα να τους αγοράσουν. Εκ φύσεως είμαι λιγάκι δύσπιστος και διερωτήθηκα κατά πόσο δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την τσάντα που είχαν πέρυσι ή αν πρόκειται για πρωτάκια κατά πόσο θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την τσάντα κάποιου μεγαλύτερου αδελφού ή συγγενή τέλος πάντων που δεν τη χρειάζεται πια.

Παλαιότερα οι σχολικές τσάντες λεγόντουσαν και σχολικές βαλίτσες, είναι αλήθεια ότι υπήρχαν τότε μικρά βαλιτσάκια που χρησιμοποιούσαν οι μαθητές, και ακόμη πιο παλιά λεγόντουσαν και παλάσκες. Αυτές ήταν κατασκευασμένες από χακί ύφασμα και είχαν ένα μακρύ υφασμάτινο επίσης χερούλι-κορδέλα για να την κρεμάνε οι μαθητές στον ώμο χιαστί.

Εγώ προσωπικά την εποχή του δημοτικού χρησιμοποίησα και βαλίτσα, που είχαν χρησιμοποιήσει οι θείοι μου και οι θείες μου όταν πήγαιναν σχολείο. Χρησιμοποίησα και παλάσκα που είχε ραφτεί ειδικά για μένα και ήμουν περήφανος γι αυτό. Τότε άρχισαν να εξαφανίζονται τα βαλιτσάκια και εθεωρείτο εκτός μόδας όποιος τα χρησιμοποιούσε ακόμη!

Όταν θα πήγαινα στο Γυμνάσιο πήγα με καμάρι σε γνωστό βαλιτσοποιείο της Λευκωσίας απ όπου μου αγόρασαν δερμάτινη τσάντα. Μ αυτήν τελείωσα το Γυμνάσιο και το Πανεπιστήμιο. Μέσα σ αυτή μετέφερα και το πρώτο μου πτυχίο στην Κύπρο και είμαι με την εντύπωση ότι αν ψάξω καλά στη βιβλιοθήκη μου θα τη βρω σε κάποιο ερμαράκι, φθαρμένη και σκονισμένη, άδεια από βιβλία και χαρτικά, αλλά γεμάτη αναμνήσεις μιας ζωής! Αυτή η τσάντα είχε και αντιαποικιακή δράση! Κάποιος ξάδελφος της μητέρας μου ένα πρωί καθώς πήγαινα στο σχολείο μου την άρπαξε, την άδειασε και τη γέμισε φυλλάδια τα οποί έριξε στους δρόμους. Φαίνεται ότι τον είδαν οι ΄Αγγλοι, οπότε σε λίγο όταν είδαν εμένα με τη τσάντα που μου επέστρεψε με σταμάτησαν και την έψαξαν. Τίποτα δεν βρήκαν με ανέβασαν όμως στο τζιπ, μου έκαναν μια βόλτα και με άφησαν αφού είδαν πόσο φοβισμένος ήμουν!

Στη συνέχεια ήρθε η μόδα με τους χαρτοφύλακες. Θυμάμαι ότι αγόρασα τον πρώτο μου χαρτοφύλακα όταν η Υπηρεσία θα μ έστελλε σε διεθνές συνέδριο στο εξωτερικό. Εκεί κάθε αξιοπρεπής σύνεδρος είχε το χαρτοφύλακά του. Οι πιο … «αξιοπρεπείς» είχαν βέβαια χαρτοφύλακα Samsonite. Μετά πέρασε και η μόδα με τους χαρτοφύλακες και ήρθε η μόδα της ταξιδιωτικής τσάντας ώμου-πλάτης. Και πάλι φυσικά κάποιοι ξεχώριζαν με Adidas και Nike. Μέχρι τους υπουργούς κατέκτησε η μόδα και τους βλέπουμε και σήμερα στους τηλεοπτικούς δέκτες με τέτοιες τσάντες. Είναι πρακτικές, δε λέγω!

΄Οσο για τις κασετίνες ήταν μεταλλικά, μισοσκουριασμένα κουτιά τσιγάρων ή κουτιά που περιείχαν σοκολατάκια! Μετά ήρθαν οι ξύλινες και οι πλαστικές …

Πρέπει εδώ να μνημονεύσω ένα δάσκαλο μας στο δημοτικό που μας έμαθε τις προθέσεις (εν, εις, εκ κλπ) τραγουδιστά παίζοντας και το βιολί του που δεν αποχωριζόταν ποτέ! Αυτός λοιπόν ο δάσκαλος μας μάς έλεγε συχνά. «Δεν έχει σημασία πώς είναι η παλάσκα σας και τι περιέχει. Σημασία έχει τι περιέχει το κεφάλι σας!»

Κ.Α.Χ.

2.9.2014