Αστυνομικός Σταθμός Ζυγίου

ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΖΥΓΙΟΥ

Η Κυβέρνηση έχει τελευταία ανεγείρει αστυνομικό σταθμό στο Ζύγι. Και πολύ καλά έκανε αφού εκεί, καθώς και στα χωριά της γύρω περιοχής έχει αναπτυχθεί ο τουρισμός με ξένους και Κύπριους επισκέπτες και έχει ανεγερθεί μεγάλος αριθμός εξοχικών κατοικιών και άλλων τουριστικών καταλυμάτων και εστιατορίων. Έχει επίσης κατασκευαστεί μαρίνα/αλιευτικό καταφύγιο, λειτουργεί το λιμάνι Βασιλικού και άλλες βιομηχανίες στην περιοχή (ορισμένες απασχολούν και προσωπικό από τρίτες χώρες) και η ανάγκη για αστυνόμευση είναι αυξημένη.

Ο αστυνομικός σταθμός ανεγέρθηκε σε γη του ενός από τα δύο στρατόπεδα που υπάρχουν στην είσοδο του Ζυγίου. Και αυτό καλά έγινε για καλύτερη αξιοποίηση της κυβερνητικής γης στην περιοχή. Όμως …

Όμως η χωροθέτηση και επιλογή του χώρου ανέγερσης του αστυνομικού σταθμού παρουσιάζει πολλά μειονεκτήματα τα οποία θα μπορούσαν να αποφευχθούν με λίγη γνώση και λίγη λογική:

(α) Ο αστυνομικός σταθμός ανεγέρθηκε στο μέσο της κυβερνητικής γης, πράγμα που ενδεχόμενα να παρεμποδίσει στο μέλλον τη σωστή αξιοποίηση της υπόλοιπης έκτασης.

(β) Ανεγέρθηκε μπροστά από την είσοδο του στρατοπέδου της Εθνικής Φρουράς και έτσι έχουμε την είσοδο του στρατοπέδου και του σταθμού στο ίδιο σημείο του δρόμου πράγμα που παρεμποδίζει την τροχαία κίνηση.

(γ) Η τροχαία κίνηση παρεμποδίζεται και από τα οχήματα που σταθμεύουν έξω από τις δύο υπηρεσίες για διεκπεραίωση εργασιών είτε στο στρατόπεδο είτε στο σταθμό.

(δ) Η περίφραξη του σταθμού θυμίζει στρατόπεδο συγκέντρωσης. Η περίφραξη τουλάχιστο η είσοδος και προς την πλευρά του δρόμου έπρεπε να ήταν πιο φιλική προς τον πολίτη και σε αρμονία με το περιβάλλον.

(ε) Ο σταθμός θα ήταν καλύτερα να ανεγερθεί στη γωνία της έκτασης που καταλαμβάνει το στρατόπεδο, προς την κοινότητα. Με τον τρόπο αυτό:

* Ο σταθμός θα ήταν πιο κοντά στην Κοινότητα, στο σχολείο και στη μαρίνα.

* Μέχρι το σημείο αυτό υπάρχει πεζοδρόμιο και το κοινό θα είχε εύκολη πρόσβαση προς το σταθμό.

* Υπάρχει, ακριβώς εκεί στη γωνία του στρατοπέδου χώρος για στάθμευση.

* Ο σταθμός θα εντασσόταν καλύτερα στο χώρο της Κοινότητας, αφού ακριβώς απέναντι από τη γωνία του στρατοπέδου είναι το πάρκο των θυμάτων της τραγωδίας του Μαρί και λίγο πιο πέρα είναι το εκκλησάκι του Αγίου Κυριακού και τα Γραφεία του Κοινοτικού Συμβουλίου.

* Από τη γωνία του στρατοπέδου φαίνεται και η θάλασσα!

Δυστυχώς ακόμη και ένα μικρό έργο, όπως η ανέγερση ενός αστυνομικού σταθμού σε μια μικρή κοινότητα αποδεικνύει πόσο πρόχειρα λαμβάνονται οι αποφάσεις στο δημόσιο τομέα.

1.12.2016

Viva Fidel

VIVA FIDEL

Στα φοιτητικά μου χρόνια, αν θυμάμαι καλά στο τέταρτο έτος σπουδών, μοιραζόμουνα σε μια φοιτητική εστία στο κέντρο της πόλης, όπου υπήρχε μεγάλη ζήτηση, ένα δωμάτιο με ένα φίλο. Πορτογάλο από την Αγκόλα, τον Fernando Gomez.

Στο δωμάτιο υπήρχε ένα ερμάρι με τρεις πόρτες το οποίο τοποθετήσαμε αντί με τη ράχη στον τοίχο, με τη μια πλευρά του προς αυτό και έτσι μοιράσαμε το δωμάτιο στα δύο. Είχαμε γεμίσει τη ράχη του ερμαριού με διάφορες φωτογραφίες, αποκόμματα από εφημερίδες και περιοδικά, με τοπία, ποδοσφαιριστές, κορίτσια του Playboy κλπ.

Ανάμεσα στις φωτογραφίες αυτές υπήρχε και μια φωτογραφία του Φιντέλ Κάστρο από τα νεανικά, επαναστατικά του χρόνια. Ο Fernando είχε γράψει κάτω από τη φωτογραφία με ένα κόκκινο μαρκαδόρο VIVA FIDEL.

Ο Φιντέλ Κάστρο, ο Κομαντάντε, ήταν τότε για κάθε φοιτητή «που σεβόταν τον εαυτό του» ίνδαλμα και πρότυπο, πρωτοπόρος και εμπνευστής για ένα καλύτερο κόσμο.

Ήταν τότε που νομίζαμε πως θα αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο που δεν αλλάζει με τίποτε …

Κ.Α.Χ.

27.11.2016 

 

Χαρτομάντιλα στη θάλασσα ...

ΧΑΡΤΟΜΑΝΤΙΛΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ …

Μόλις επέστρεψα από το πρωινό μου (με τη νέα ώρα) μπάνιο στη θάλασσα του Ζυγίου, όπου κολυμπούσα μόνος μου, λες και η θάλασσα ήταν ιδιωτική πισίνα. Δε ήμουν εντελώς μόνος αφού  στο βάθος διέκρινα τη σημαδούρα και τη σημαία ενός γείτονα ψαροτουφεκά που σε λίγο βγήκε με ένα χταπόδι κρεμασμένο στη μέση του, όπως αναμένουν ότι θα κάνουν με τα πουλιά οι κυνηγοί, σήμερα πρώτη μέρα του κυνηγίου.

Σήμερα 30 Οκτωβρίου 2016 και θυμήθηκα μια τέτοια μέρα πριν καμιά σαρανταριά χρόνια (δε θυμάμαι ακριβώς πόσα)που βρέθηκα με ένα Γερμανό φίλο στη Θεσσαλονίκη. (Λέω φίλο παρόλο που από τότε δεν τον ξανασυνάντησα ούτε και είχα νέα του. Του έκανα τότε μαθήματα Ελληνικής γλώσσας γιατί η εταιρεία στην οποία εργαζόταν θα τον έστελλε στην Αθήνα για δουλειές εκεί. Έβγαζα έτσι κανένα φράγκο, μάλλον στην κυριολεξία κανένα μάρκο)

Φτάσαμε λοιπόν στη Θεσσαλονίκη στις 29 Οκτωβρίου μετά από ένα ταξίδι με αεροπλάνο, με τρένο, οτο-στοπ, ταξί και πάλι τρένο. Την επομένη, 30 Οκτωβρίου αποφασίσαμε να πάμε για μπάνιο μιας και ο καιρός ήταν ηλιόλουστος. Πήραμε το λεωφορείο της γραμμής. το ΚΤΕΕΛ και βρεθήκαμε στην Αγία Τριάδα. Οι κολυμβητές εκεί ήταν ελάχιστοι και το νερό ήταν αρκετά κρύο. Καθώς κολυμπούσαμε βλέπω το Γερμανό φίλο μου να βγαίνει από το νερό, να πηγαίνει στο σακίδιο του και να παίρνει ένα χαρτομάντιλο. Σκούπισε τη μύτη του και επέστρεψε στο νερό. Ύστερα από λίγο πάλι τα ίδια. Τότε το ρώτησα:

-          Καλά γιατί δεν καθαρίζεις τη μύτη σου στο νερό της θάλασσας; Φοβάσαι μήπως το λερώσεις;

-          Όχι απλά όποτε νοιώσω ότι πρέπει να σκουπίσω τη μύτη μου το μυαλό μου πάει στο μαντιλάκι!

Αυτά θυμήθηκα σήμερα κολυμπώντας στο λιγάκι κρύο νερό σε μια ερημική ακτή του Ζυγίου.

Κ.Α.Χ.

30.10.2016

Αν σου αρέσει κύριε ...

ΑΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΥΡΙΕ …

Με το φίλο μου το Βάκη καθόμασταν χτες σε καφενείο στο τέρμα της οδού Λήδρας και πίναμε καφέ (αυτή τη φορά κυπριακό, ελληνικό, τουρκικό, βυζαντινό ή όπως θέλετε πέστε τον). Πήραμε και μια μπουγάτσα, αλμυρή, στα δύο (χωρίς άγχος και αγωνία πως θα τη μοιράσουμε) και αρχίσαμε την κουβέντα:

-          Θυμάσαι Βάκη, πριν συνδέσεις το σπίτι σου με το αποχετευτικό της πόλης, μια ιστορία που μου είπες με το βοθροκαθαριστή που κάλεσες να σου αδειάσει το λάκκο;

-          Που να θυμάμαι; Θύμισέ μου την!

-          Ήρθε ο βοθροκαθαριστής ( ο αχόρταγος ) και σου άδειασε το λάκκο. Ήρθε και η ώρα της πληρωμής οπότε τον ρώτησες:

«Πόσα οφείλω κύριε;»

«Για σένα εκατόν ογδόντα λίρες.»

«Μα, σαν πολλά μου φαίνονται.»

«Τι πολλά κύριε; Αν σου αρέσει! Αν δεν σου αρέσει τα αδειάζω πίσω και φεύγω!»

-          Ναι, θυμάμαι. Τον πλήρωσα. Μπορούσα να κάνω κι αλλιώς; Ευτυχώς συνδεθήκαμε τώρα με το αποχετευτικό και ησυχάσαμε! Πώς και θυμήθηκες αυτή την ιστορία;

-          Να σου πω, πρώτα όμως να ξέρεις ότι αυτά που πληρώνεις ως τέλη για το αποχετευτικό είναι μάλλον περισσότερα απ’ όσα πλήρωνες το βοθροκαθαριστή και το διασκέδαζες με τις ιστορίες που σου έλεγε.

-          Δεν το σκέφτηκα, αλλά λέγε πώς και θυμήθηκες αυτή την ιστορία;

-          Για δυο λόγους. Πρώτον πριν έρθω εδώ για καφέ πέρασα και πλήρωσα το αποχετευτικό. Από τα γραφεία τους στην Παλιά Λευκωσία.

-          Ο άλλος λόγος;

-          Την περασμένη βδομάδα ήμουνα με την οικογένεια σε ένα παραθαλάσσιο «οικογενειακό» παρακαλώ κέντρο. Φάγαμε ψάρι και ήπιαμε μόνο νερό. Ούτε μπύρα ούτε κρασί. Νερό μόνο!

-          Νερό μόνο;

-          Ναι θα οδηγούσα πίσω στη Λευκωσία και η Τροχαία έχει βγει παγανιά. Λοιπόν να μη σου τα πολυλογώ ήρθε ο λογαριασμός. Κοιτάζω δυο μεγάλες (του ενός λίτρου) μπουκάλες νερό μας τις χρέωσε έξι Ευρώ. Ρωτάω τον υπεύθυνο:

«Μήπως έγινε κάποιο λάθος με το νερό;»

«Σαν τι λάθος;»

«‘Έξι Ευρώ δυο μπουκάλια νερό;»

«Τόσα κάνει κύριε!»

«Πιο ακριβό το νερό από τη βενζίνη;»

«Αν σου αρέσει κύριε! Αν δεν σου αρέσει πίνε βενζίνη!»

Αυτά μου έτυχαν φίλε Βάκη και θυμήθηκα το βοθροκαθαριστή!

-          Τώρα που το λες με έξι Ευρώ έβαζες πέντε λίτρα βενζίνη.

-          Έλα όμως που η βενζίνη δεν πίνεται.

Κ.Α.Χ

18.10.2016

ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ

                                        Κ.Α.Χ.

ΚΥΠΡΙΑΚΟ

Άλλη μια

αιρετική λύση

                                     

                                  ΛΕΥΚΩΣΙΑ 2015

Α. Εισαγωγή

Το άρθρο αυτό γράφεται με αφορμή και υπό την επιρροή του βιβλίου του Σταύρου Λυγερού «Κυπριακό: μια αιρετική λύση». Στο βιβλίο του Σταύρου Λυγερού επιχειρείται μια ιδιαίτερη, με τα σημερινά δεδομένα, προσέγγιση της λύσης του Κυπριακού που συνοψίζεται σε αυτό που ο συγγραφέας αποκαλεί «βελούδινο ημιδιαζύγιο». Το οποίο δεν είναι τίποτα άλλο παρά η διχοτόμηση της Κύπρου σε δύο ανεξάρτητα κράτη. Δύο κράτη που θα έχουν όλα τα χαρακτηριστικά ενός σύγχρονου κράτους, θα  είναι μέλη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης με μια ιδιαιτερότητα όσον αφορά τη συμμετοχή τους στη λήψη αποφάσεων από τα όργανα της Ε.Ε. Συγκεκριμένα το δύο ανεξάρτητα κυπριακά κράτη για σκοπούς εκπροσώπησής τους στα όργανα της Ε.Ε. και για σκοπούς λήψης αποφάσεων θα συγκροτούν την «Κυπριακή Συμπολιτεία» η οποία θα εκπροσωπείται με δύο εκπροσώπους που θα έχουν όμως μόνο μία ψήφο την οποία θα ασκούν μόνον εφόσον συμφωνούν μεταξύ τους για το ποια στάση θα τηρήσουν. Σε περίπτωση που δε συμφωνούν μεταξύ τους η ψήφος τους θα θεωρείται μη-ψήφος και δεν θα μετρά. Θα αποφασίζουν δηλαδή τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ε.Ε. η δε απόφασή τους θα δεσμεύει και τα δύο κυπριακά κράτη.

Για να μην αδικήσω τον κύριο Σταύρο Λυγερό ότι στα καλά καθούμενα απεφάσισε μια μέρα να εισηγηθεί τη δημιουργία δύο κυπριακών κρατών επιβάλλεται εδώ να δοθεί μια σύντομη περίληψη των βασικών επιχειρημάτων του καθώς και των βασικών προϋποθέσεων που θέτει για την επίτευξη και λειτουργία της λύσης των δύο ανεξαρτήτων κυπριακών κρατών. Αρκετά νομίζω έχει αδικηθεί από ορισμένους κύκλους στην Κύπρο που έφτασαν στο σημείο δηλαδή  να κατηγορούν τον κύριο Σταύρο Λυγερό ως πράκτορα των τουρκικών θέσεων, αν είναι δυνατόν. Και αυτό είναι ιδιαίτερα άσχημο όταν γίνεται από τους ίδιους εκείνους κύκλους που τον εξυμνούσαν για τη στάση του εναντίον του σχεδίου Ανάν.

Τι επιτυγχάνεται με τα δύο κράτη

(α) Η λύση των δύο ανεξαρτήτων κρατών στην Κύπρο οδηγεί στη λύση του Κυπριακού, ενός χρονίζοντος προβλήματος για το οποίο δε διαφαίνονται προοπτικές επίλυσής του με ότι αυτό σημαίνει με το πέρασμα του χρόνου.

(β) Αποφεύγεται η επιβολή λύσης τύπου Ανάν στην οποία κατά την άποψη και ανάλυση του συγγραφέα, οδηγούν οι συνομιλίες όπως διεξάγονται σήμερα.

(γ) Αποφεύγεται de jure διχοτόμηση με τη μετεξέλιξη της de facto διχοτόμησης με τις χειρότερες προϋποθέσεις για την ελληνική πλευρά (όχι μόνο την ελληνοκυπριακή)

(δ) Ικανοποιούνται, κατά το συγγραφέα, τα βασικά «θέλω» των ελληνοκυπρίων και των τουρκοκυπρίων.

Ποιες οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία δύο κυπριακών κρατών

Κατά το συγγραφέα του βιβλίου οι βασικές προϋποθέσεις για τη λύση των δύο ανεξάρτητων κυπριακών κρατών, του «βελούδινου ημιδιαζυγίου» συνοψίζονται στα ακόλουθα:

(α) Σημαντικές εδαφικές αναπροσαρμογές προς όφελος του Ε/Κ κράτους, στα πλαίσια του σκεπτικού «έδαφος έναντι αναγνώρισης».

(β) ΄Αμεση αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων  και από τα δύο κυπριακά κράτη ταυτόχρονα.

(γ) Εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου και στα δύο κυπριακά κράτη στις μεταξύ τους σχέσεις.

(δ) Ανταλλαγή περιουσιών και αποζημίωση σε όσους δεν θα καταστεί δυνατή η αποκατάσταση του δικαιώματος ιδιοκτησίας τους.

(ε) Μόνιμες παρεκκλίσεις από το ευρωπαϊκό κεκτημένο για τους υπηκόους της Ελλάδας και της Τουρκίας.

Συμφωνώ και διαφωνώ

Με τις πιο πάνω διαπιστώσεις, αναλύσεις και θέσεις του κ. Σταύρου Λυγερού συμφωνώ γενικά, όμως διαφωνώ με ορισμένες:

(α) Η λύση των δύο κρατών ικανοποιεί τα βασικά «θέλω» των Ε/Κ και των Τ/Κ

Μπορεί η λύση των δύο ανεξάρτητων κυπριακών κρατών να ικανοποιεί τα «θέλω» των Τ/Κ όμως βρίσκεται σε αντίθεση με ένα κύριο, βασικό και κεντρικό «μη θέλω» των Ε/Κ. Την πλήρη αντίθεση της συντριπτικής πλειοψηφίας λαού και ηγεσίας με τη διχοτόμηση της Κύπρου και τη δημιουργία ανεξάρτητου Τ/Κ κράτους στο νησί.

Εξάλλου, τίθεται και ένα βασικό ερώτημα κατά πόσο ένα Τ/Κ κράτος στο νησί μπορεί να είναι πραγματικά ανεξάρτητο. ΄Οσες και να είναι οι ασφαλιστικές δικλείδες για ένα πραγματικά ανεξάρτητο Τ/Κ θα ήταν, κατά τη γνώμη μου πολύ ουτοπικό να θεωρήσουμε ότι το κράτος αυτό θα μπορέσει ποτέ, ανεξάρτητα αν θα προοδεύσει οικονομικά και θα ανήκει στην ευρωπαϊκή οικογένεια να απελευθερωθεί πλήρως από το σύνδρομο της Τουρκίας ως μητέρας πατρίδας. Για το Ε/Κ κράτος δεν θα μπορούσε να ισχυρισθεί κάποιος τα ίδια γιατί η μέχρι σήμερα πορεία της Κυπριακής Δημοκρατίας δείχνει ότι οι ελληνοκύπριοι έχουν σε μεγάλο βαθμό, σχεδόν πλήρως απελευθερωθεί από παρόμοιο σύνδρομο.

Με αυτά τα δεδομένα πιστεύω ότι δεν είναι προς το συμφέρον των Ε/Κ αυτό που προτείνει ο κ. Σταύρος Λυγερός, αλλά ούτε και της Ελλάδας ,δηλαδή  η δημιουργία Τ/Κ κράτους στο νησί που θα συμπεριφέρεται και θα πολιτεύεται ως δορυφόρος της Τουρκίας.

Σημειώνω επίσης ότι η δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών στην Κύπρο από τα οποία το ένα θα λειτουργεί ως δορυφόρος της Τουρκίας δεν θα είναι προς το συμφέρον ούτε των υπόλοιπων κρατών της ανατολικής μεσογείου αλλά ούτε και εκείνων των μεγάλων και ευρωπαϊκών δυνάμεων που έχουν συμφέροντα στην περιοχή ή επιθυμούν να αποκτήσουν ερείσματα, πολιτικά και οικονομικά στην ανατολική μεσόγειο.

(β) Συνομιλίες προς λύση τύπου Ανάν

Στην ανάλυσή του ο κ. Σταύρος Λυγερός υποστηρίζει ότι οποιεσδήποτε συνομιλίες διεξάγονται με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ ή με βάση τις συμφωνίες κορυφής για εξεύρεση λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας οδηγούν σχεδόν νομοτελειακά σε λύση τύπου σχεδίου Ανάν. Επομένως υποστηρίζει τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών για αποφυγή της χειρότερης λύσης που θα είναι η λύση τύπου σχεδίου Ανάν.

Η άποψή μου είναι ότι δεν πρέπει να συγχύζουμε τη λύση της ομοσπονδίας με τα αρνητικά στοιχεία που περιείχε το σχέδιο Ανάν, ούτε και πρέπει να διαπράττουμε το λάθος να θεωρούμε τα οποιαδήποτε ομοσπονδιακά στοιχεία αρνητικά επειδή αυτά περιέχονταν στο σχέδιο Ανάν, εκτός εάν με το πρόσχημα αυτό επιθυμούμε μα πετύχουμε απόρριψη της ομοσπονδιακής λύσης στο σύνολό της.

Β. Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία: Άλλη μια αιρετική (αλλά εφικτή) λύση

Τα προβλήματα της μη λύσης

Το άλυτο Κυπριακό στην τελευταία του φάση, από την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας μέχρι σήμερα, ταλαιπωρεί πρώτα απ όλα τον κυπριακό λαό, Ε/Κ και Τ/Κ. Ταυτόχρονα δημιουργεί προβλήματα στην Ελλάδα και την Τουρκία όχι μόνο στις διμερείς τους αλλά και στις διεθνείς τους σχέσεις. Απασχολεί σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό τον ΟΗΕ την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ καθώς επίσης τη Μεγάλη Βρετανία, τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Συμβάλλει επίσης στην αστάθεια στην ανατολική μεσόγειο, μια περιοχή καταταλαιπωρημένη από άλυτα εθνικά προβλήματα (Παλαιστινιακό και Κουρδικό) και από προβλήματα αδυναμίας εγκαθίδρυσης σχέσεων καλής γειτονίας στα οποία ήρθε να προστεθεί και το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας.

Οι προσπάθειες για επίλυση του Κυπριακού στη νεότερή του φάση χρονολογούνται από το 1964 και με μικρές διακοπές συνεχίζονται ανεπιτυχώς για 61 τόσα χρόνια. Η μεγάλη χρονική περίοδος ανεπιτυχών προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού, παρά το γεγονός ότι κατά καιρούς φαινόταν ότι οι δύο πλευρές βρίσκονταν κοντά στην επίτευξη μιας κάποιας διευθέτησης, έχει οδηγήσει δικαιολογημένα ορισμένους διεθνείς αναλυτές και  ακαδημαϊκούς να θέτουν το ερώτημα κατά πόσο το Κυπριακό μπορεί να λυθεί ή και να αναζητούν άλλες μορφές λύσης που για πολλούς στην Κύπρο φαντάζουν αιρετικές και οδηγούν δυστυχώς πολλούς που εθελοτυφλούν να καταφεύγουν στην προσφιλή τους θεωρία της σνομωσιολογίας. Στην τάση αναζήτησης τρόπων διευθέτησης ενός μακροχρόνια άλυτου προβλήματος εντάσσω και το βιβλίο του κ. Σταύρου Λυγερού.

Η τουρκική εισβολή και κατοχή του 37% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας έχει εκτοπίσει από τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους κάπου 165.000 Ε/Κ ενώ ταυτόχρονα ανάγκασε ή διευκόλυνε τη μετακίνηση στις κατεχόμενες περιοχές περίπου 65.000 Τ/Κ.

Ο δημογραφικός χαρακτήρας του πληθυσμού στα κατεχόμενα αλλοιώνεται καθημερινά με την άφιξη και «πολιτογράφηση» Τούρκων εποίκων, με τους μικτούς γάμους και το μεγαλύτερο ποσοστό γεννητικότητας ανάμεσα στους έποικους σε σχέση με τους Τ/Κ. Ο κίνδυνος εξαφάνισης του Τ/Κ πληθυσμού είναι πλέον αισθητός με όλες τις παράπλευρες συνέπειες σ΄ότι αφορά τη μορφή λύσης του Κυπριακού.

Στις περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο της νόμιμης κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας περίπου το ένα τρίτο των εκτοπισθέντων Ε/Κ δεν βρίσκεται στη ζωή. ΄Εχουν παρέλθει σαράντα χρόνια κατοχής οπότε όσοι ήταν σαράντα ετών και άνω το 1974 είναι σήμερα ογδόντα ετών και άνω, όσοι βρίσκονται στη ζωή! Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που ζει και εργάζεται στις περιοχές υπό τον έλεγχο της νόμιμης κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας, από ενός μέχρι σαράντα ετών, δεν έχουν μνήμη που να σχετίζεται με τις κατεχόμενες περιοχές και δεν είχαν καμιά ουσιαστική επαφή με τους Τ/Κ συμπατριώτες τους ή «συμπατριώτες» τους αν ερωτηθούν οι ίδιοι.

Γενεές Ε/Κ και Τ/Κ μεγαλώνουν γνωρίζοντας για πατρίδα τους το έδαφος που σταματά εκατέρωθεν της γραμμής Αττίλα. Η δύναμη της συνήθειας δημιουργεί τη δική της δυναμική, μάλλον δημιουργεί μη-δυναμική δηλαδή αδράνεια που πολύ δύσκολα μπορεί να αντιμετωπιστεί. Πολύ δύσκολα ξεπερνιέται ο φαύλος κύκλος της αδράνειας, ιδιαίτερα όταν υπάρχει και μια σωρεία άλλων παραμέτρων που ενισχύουν τις αδρανείς δυνάμεις.

Στις ελεγχόμενες από το νόμιμο κράτος περιοχές καταγράφεται μια άνευ προηγουμένου απαξίωση των θεσμών και της πολιτικής  καθώς και μια εξαθλιωτική οικονομική κρίση για μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Στις κατεχόμενες περιοχές εδραιώνονται θεσμοί και καθιερώνεται κρατική υπόσταση. Οι κάτοικοι αυτού του τόπου συνηθίζουν σταδιακά να ζουν χώρια και να χάνουν όποια κοινά χαρακτηριστικά είχαν στο παρελθόν.

Ούτε οι αλλαγές στο έδαφος πρέπει να υποτιμούνται. Τόσο στις περιοχές που ελέγχει το νόμιμο κράτος όσο και στις κατεχόμενες περιοχές σημειώνεται ανάπτυξη, κατά περιόδους ανάπτυξη και γίνονται επενδύσεις πάνω σε περιουσίες τόσο των Ε/Κ όσο και των Τ/Κ πράγμα που αλλοιώνει το ιδιοκτησιακό καθεστώς και «επιλύει» μέρος του προβλήματος αυτού. Πέραν τούτου ας μην  ξεχνούμε και την Επιτροπή Περιουσιών που λειτουργεί στα κατεχόμενα με «νομιμοποίηση» του Συμβουλίου της Ευρώπης προσδίδοντας άλλη μια διάσταση, περιορισμένη για την ώρα, στο περιουσιακό.

Και άλλα προβλήματα από τη μη-λύση

Πέραν από τις συνήθεις αλλαγές στα ήθη και τα έθιμα και στις κοινωνικές αντιλήψεις που είναι αποτέλεσμα του εκσυγχρονισμού και της επαφής με τον έξω κόσμο στα κατεχόμενα δρα και μια σειρά παραγόντων που οδηγεί σε περαιτέρω απομάκρυνση από το «κυπριακό κεκτημένο» και οδηγεί την Τ/Κ κοινότητα σε μονοπάτια συντηρητισμού και αφανισμού. Ο μεγάλος αριθμός των εποίκων που έχει ξεπεράσει σε πληθυσμό τους γηγενείς Τ/Κ τους εμβολιάζει κοινωνικά, θρησκευτικά και γλωσσικά απομακρύνοντας τους από αυτά που ήταν τα δικά τους χαρακτηριστικά και τους έκαναν Τ/Κ κοινότητα. Η Τ/Κ κοινότητα μετατρέπεται σταδιακά από κυρίαρχο στοιχείο στα κατεχόμενα σε δευτερεύον με κίνδυνο σε βάθος χρόνου να αφομοιωθεί πλήρως και να μη διαφέρει καθόλου από τον πληθυσμό οποιουδήποτε άλλου μέρους της Τουρκίας. Προς το παρόν σημειώνεται κάποια αντίσταση αλλά κανένας δεν μπορεί με βεβαιότητα να προβλέψει προς τα πού θα κινηθούν τα πράγματα.  

Οι λόγοι απόρριψης του σχεδίου Ανάν

Τον Απρίλιο του 2004 οι Ε/Κ με μια συντριπτική πλειοψηφία του 76% απέρριψαν το σχέδιο Ανάν όπως τέθηκε ενώπιον του στο σχετικό δημοψήφισμα. Την πρώτη περίοδο μετά το δημοψήφισμα ορισμένοι πολιτικοί και ορισμένες παρατάξεις προσπάθησαν να καρπωθούν πολιτικά οφέλη από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και με διάφορες πολιτικές αλχημείες θέλησαν να παρουσιάσουν το ποσοστό του  76% ως συμπαγές και ως απόρριψη της λύσης της ομοσπονδίας.

Κάθε άλλο. Αυτό το 76% ήταν ένα συνονθύλευμα πολιτικών κοινωνικών και ιδεολογικών αποχρώσεων καθώς και ένα συμφεροντολογικό και κερδοκινούμενο κράμα.

Από την αρχή θέλω να τονίσω ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν αποτελεί απόρριψη της ομοσπονδίας αλλά μιας συγκεκριμένης μορφής ομοσπονδίας όπως την είχαν συλλάβει οι εμπνευστές του σχεδίου Ανάν. Προς απόδειξη τούτου του ισχυρισμού θα καταγράψω σε συντομία τους λόγους απόρριψης του σχεδίου Ανάν προσπαθώντας να ομαδοποιήσω κατά το δυνατόν τις διάφορες τάσεις που τάχθηκαν εναντίον του σχεδίου.

(α) Το σχέδιο Ανάν απορρίφθηκε από μια μικρή ομάδα Ε/Κ που μπόρεσαν να το διαβάσουν και να το κατανοήσουν βρίσκοντας για διάφορους λόγους την προτεινόμενη μορφή ομοσπονδίας ως μη συνάδουσα με τη δική τους αντίληψη περί ομοσπονδίας. Η ομάδα αυτή ήταν μικρή γιατί λίγοι είχαν το χρόνο να διαβάσουν ένα τόσο πολυσέλιδο έγγραφο και την ικανότητα να το αντιληφθούν και να το αποκωδικοποιήσουν. Το κείμενο του σχεδίου είναι γεμάτο από ανάλογες  εποικοδομητικές ασάφειες, επαναλήψεις και από τη γλώσσα είναι φανερό ότι γράφτηκε από διαφορετικούς συγγραφείς που δεν είχαν φαίνεται ούτε καν το χρόνο να καθίσουν και να συντονίσουν τις προτάσεις τους και να τις καταγράψουν σε ομοιογενή Αγγλικά. Για παράδειγμα διαβάζοντας κάποιος το νόμο για την αστυνομία, τις κοινές ομάδες δράσης και  την καταπολέμηση της τρομοκρατίας θα συναντήσει πολλούς αμερικανισμούς και αμερικάνικη ορολογία στο δεύτερο ιδίως μισό του κειμένου.

(β) Το σχέδιο απορρίφθηκε επίσης από μια μεγάλη ομάδα Ε/Κ, τη μεγαλύτερη, που ούτε διάβασαν ούτε μπορούσαν να το κατανοήσουν αλλά ακολούθησαν το κόμματά τους ψηφίζοντας όπως είχαν καθοδηγηθεί, όχι όμως πιστά. Ένα σημαντικό ποσοστό δεν ακολούθησε το κόμμα που παραδοσιακά ψήφιζε όταν αυτό τάχθηκε υπέρ και ψήφισε εναντίον επηρεασμένο από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα για απόρριψή του.  Λιγότεροι ήταν εκείνοι που δεν ακολούθησαν το κόμμα τους και τάχθηκαν υπέρ του σχεδίου. Οι ψηφοφόροι αυτοί αποτελούσαν κατά κανόνα μια κουλτουριάρικη ελίτ που αφελώς πίστεψε ότι με το χρόνο θα μπορούσαν οι δύο κοινότητες να συμφωνήσουν σε ορισμένες βελτιώσεις.

(γ) Το σχέδιο απορρίφθηκε από μια ακαθόριστη ποσοτικά οικονομική ολιγαρχία που έβλεπε πως με την επιστροφή εδαφών και περιουσιών και με τη νομιμοποίηση της ανάπτυξης στα κατεχόμενα θα έβλεπε τα επενδυτικά της σχέδια να καταρρέουν σε μεγάλο βαθμό. Ο φόβος από τη μείωση των τιμών της γης και τα φτηνά εργατικά Τ/Κ χέρια τους ώθησε να ταχθούν εναντίον.

 (δ) Μια άλλη ομάδα που καταψήφισε το σχέδιο Ανάν είναι εκείνη των Ε/Κ προσφύγων που σύμφωνα με το σχέδιο δεν θα επέστρεφαν στα χωριά τους και τις περιουσίες τους ή που θεωρούσαν τη διαδικασία των αποζημιώσεων δαιδαλώδη ,πολύπλοκη και ατέρμονα.

(ε) Μια ομάδα που καταψήφισε το σχέδιο ήταν αυτή που τάσσεται γενικά κατά της ομοσπονδιακής λύσης, κυρίως για τους ακόλουθους λόγους:

(1) Λίγοι ρομαντικοί και αφελείς εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι δυνατή η ανατροπή της σημερινής κατάστασης αλλά και της ζυριχικής έτσι ώστε να επιτευχθεί η ενσωμάτωση της Κύπρου στο ελληνικό κράτος.

(2) Λίγοι επίσης αλλά με αυξητική τάση τάσσονται υπέρ της διχοτόμησης και της διπλής ένωσης.

(3) Λίγοι αλλά με αυξητική τάση τάσσονται υπέρ της διατήρησης του σημερινού στάτους κβο με την ελπίδα ότι θα αλλάξουν τα γεωπολιτικά δεδομένα στην περιοχή (κουρδικό, υδρογονάνθρακες κλπ) και θα δοθεί ευκαιρία  για καλύτερη λύση που να εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα.

(4) Λίγοι επίσης πιστεύουν ότι είναι δυνατή η αναζήτηση λύσης ενιαίου κράτους ή επιστροφή στη Ζυρίχη.

(στ) Υπάρχει ακόμη μια μικρή ομάδα Ε/Κ που τάχθηκε κατά του σχεδίου Ανάν για ψυχολογικούς λόγους ή από φόβο. Δεν επιθυμούν ανάμιξη των πληθυσμών και πάλι είτε από το φόβο εγκληματικών ενεργειών είτε γιατί συνήθισαν να ζουν στην Κυπριακή Δημοκρατία ως το ελληνικό κράτος της Κύπρου.

(ζ) Τέλος αναφέρω μια αρκετά μεγάλη ομάδα δημοσίων λειτουργών, αστυνομικών και στρατιωτικών στους οποίους τυχαία ή σκόπιμα καλλιεργήθηκε η εντύπωση ότι θα μείνουν χωρίς απασχόληση.

Ακόμη και σήμερα μερικά κόμματα ή οργανωμένα σύνολα ή άτομα εξακολουθούν να υποστηρίζουν ως στρατηγική αναζήτησης λύσης την υιοθέτηση ενός από τους πιο πάνω λόγους για τους οποίους κάποιοι τάχθηκαν κατά του σχεδίου Ανάν. Για παράδειγμα εισηγούνται να διατηρήσουμε το στάτους κβο ή να επιστρέψουμε στο ενιαίο κράτος ή στο καθεστώς Ζυρίχης κλπ.

Κατά τη γνώμη μου είναι πολιτικά αφελές αλλά και καταστροφικό να πιστεύουμε ότι μπορούμε να γράψουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας τα όσα συμφωνήθηκαν και υιοθετήθηκαν από τα Ηνωμένα ΄Εθνη και την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, πάνω στα οποία έχουμε κτίσει το οικοδόμημα αναζήτησης λύσης και να πισωγυρίσουμε σε λύσεις πιο ριζοσπαστικές. Αν μέχρι σήμερα δεν έχουμε καταφέρει με το πλαίσιο το οποίο αποδέχονται όλοι, ακόμη και η Τουρκία, να καταλήξουμε σε κάποια συμφωνημένη λύση, πόσο μάλλον θα απομακρυνθούμε από αυτή και θα φανούμε αναξιόπιστοι αν υπαναχωρήσουμε και προτείνουμε λύσεις που η τουρκική πλευρά απορρίπτει εκ προοιμίου, αλλά και η υπόλοιπη διεθνής κοινότητα. Το μόνο που θα πετύχουμε με κάποια τέτοια κίνηση είναι την εγκατάλειψη και την απομόνωση και θα οδηγηθούμε στη διχοτόμηση με τους χειρότερους για την Ε/Κ πλευρά όρους.

Διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία ως «ημιεικονικός γάμος»

Η λύση που εισηγούμαι είναι αυτή της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Θα τεθεί αμέσως το ερώτημα: μα αφού αυτή τη λύση αναζητούμε εδώ και σαράντα περίπου χρόνια χωρίς αποτέλεσμα.

Ο κ. Σταύρος Λυγερός εισηγούμενος τη λύση των δύο ανεξαρτήτων κρατών, τη λύση του βελούδινου ημιδιαζυγίου, γράφει στο βιβλίο του ότι δεν πιστεύει ότι αυτή θα υιοθετηθεί από κανένα από την Ε/Κ πλευρά αλλά ούτε και από την Τ/Κ πλευρά. Δεν περίμενε όμως να τον αποκαλέσουν και πράκτορα των τουρκικών θέσεων όπως ανέφερε κατά την παρουσίαση του βιβλίου του στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας στις 20 Ιανουαρίο0υ 2015. Εγώ για να είμαι ειλικρινής αναμένω από πολλούς από αυτούς που ενδεχομένως θα διαβάσουν την εισήγησή μου και από πολλούς από αυτούς που ίσως δεν θα τη διαβάσουν με προσοχή ή καθόλου, να με χαρακτηρίσουν και πράκτορα των τουρκικών θέσεων.

Θα τεθεί τότε λογικά το ερώτημα: «Τότε γιατί τα γράφεις;»  Γιατί κάποιοι σ αυτόν το δύσμοιρο τόπο πρέπει να τολμήσουν να ταράξουν τα λιμνάζοντα ύδατα!

Είμαι έτοιμος να ακούσω ότι δεν θα υπάρξει ελληνικό χέρι στην Κύπρο ή στην Ελλάδα  που θα υπογράψει λύση που «να υιοθετεί τουρκικές θέσεις για λύση του Κυπριακού». Θα συμφωνήσω σ αυτό για την ώρα. Όμως ... σε πενήντα χρόνια από σήμερα θα γεννηθεί ένα παιδάκι σε Ε/Κ οικογένεια που θα μεγαλώσει, θα σπουδάσει και στα 55 του χρόνια θα γίνει ίσως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτός τότε όταν δεν θα υπάρχει στη ζωή κανένας από του εκτοπισμένους από τα κατεχόμενα, όταν δεν θα υπάρχει στη ζωή κανένας από τους σημερινούς πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, όταν δεν θα υπάρχει κανένας με βιώματα από μια διαφορετική Κύπρο από αυτή με τη γραμμή Αττίλα και με δύο οντότητες που θα έχουν ζήσει πλάι-πλάι για 150 τόσα χρόνια, αυτός λοιπόν θα υπογράψει με το ελληνικό του χέρι χειρότερη λύση από αυτή που προτείνω!

Και η λύση που προτείνω είναι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, όπως την περιγράφω στη συνέχεια και την αποκαλώ «ημιεικονικό γάμο».

(α) Δημιουργούνται στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας δύο πολιτείες μια Ε/Κ στο νότο και μια Τ/Κ στο βορρά.

(β) Στην Ε/Κ πολιτεία θα κατοικούν μόνο Ελληνοκύπριοι και στην Τ/Κ πολιτεία μόνο Τουρκοκύπριοι. Θα μπορούν να εγκαθίστανται και άλλοι Ευρωπαίοι πολίτες εκτός από ΄Ελληνες και Τούρκους υπηκόους. ΄Οταν η Τουρκία ενταχθεί στην Ε.Ε. και μετά πάροδο δέκα ετών ο περιορισμός αυτός μπορεί να αρθεί νοουμένου ότι θα συμφωνήσουν σχετικά οι δύο Κυπριακές πολιτείες.

(γ) Το έδαφος της Ε/Κ πολιτείας θα αποτελεί το 80% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και το έδαφος της Τ/Κ πολιτείας το 20%.

(δ) Θα γίνει ανταλλαγή περιουσιών μεταξύ των δύο πολιτειών και θα καταβληθούν αποζημιώσεις για τις περιουσίες Ε/Κ και Τ/Κ που θα αποξενωθούν από τις περιουσίες τους και δεν θα καταστεί δυνατό να τους δοθεί περιουσία αντίστοιχης αξίας στην μια ή την άλλη πολιτεία.

(ε) Οι δύο πολιτείες θα αποτελούν την Κυπριακή  Ομόσπονδη Δημοκρατία (ΚΟΔ) η οποία θα έχει μία υπηκοότητα, μία διεθνή προσωπικότητα και μια διεθνή εκπροσώπηση και παρουσία σε διεθνείς οργανισμούς.

(στ) Η Κυπριακή Ομόσπονδη Δημοκρατία θα έχει τις ακόλουθες εξουσίες:

(1)  Εξωτερικές και ευρωπαϊκές υποθέσεις.

(2)  Ασφάλεια και έλεγχος εξωτερικών συνόρων, αντιτρομοκρατία, ομοσπονδιακή αστυνομία, ιθαγένεια, υπηκοότητα.

(3)  Κεντρική τράπεζα,  φόρος εισοδήματος, φόρος εταιρειών, ΦΠΑ, τελωνεία και εισαγωγικοί δασμοί.

(4)  Φυσικοί πόροι και περιβάλλον.

(5)  Ομοσπονδιακή δικαιοσύνη και συνταγματικό δικαστήριο.

  Το κατάλοιπο εξουσίας ανήκει στις πολιτείες οι οποίες μετά πάροδο δώδεκα ετών μπορούν να συμφωνήσουν να παραχωρήσουν και άλλες εξουσίες στην  Κυπριακή Ομόσπονδη Δημοκρατία.

(ζ) Η Κυπριακή Ομόσπονδη Δημοκρατία αφού ικανοποιεί τις ανάγκες του προϋπολογισμού της θα διανέμει τους πόρους της στις δύο πολιτείες με αναλογία 80:20.

(η ) Ο πρόεδρος της ΚΟΔ θα είναι Ε/Κ και θα εκλέγεται από τους Ε/Κ και ο αντιπρόεδρος θα είναι Τ/Κ και θα εκλέγεται από τους Τ/Κ. Ο Τ/Κ αντιπρόεδρος θα έχει το δικαίωμα βέτο σε αριθμό αποφάσεων, τελεσίδικα όμως θα αποφασίζει το συνταγματικό δικαστήριο που θα αποτελείται από ένα Ε/Κ, ένα Τ/Κ και θα προεδρεύεται από ένα Ευρωπαίο τον οποίο θα διορίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

(θ) Η ΚΟΔ θα έχει Άνω και Κάτω Βουλή. Η Άνω Βουλή θα αποτελείται από 30 μέλη, 15 Ε/Κ και 15 Τ/Κ που θα προέρχονται αντίστοιχα από τις Βουλές των δύο πολιτειών, Η Κάτω Βουλή θα αποτελείται από 36 μέλη, 24 Ε/Κ και 12 Τ/Κπου θα προέρχονται αντίστοιχα από τις Βουλές των δύο πολιτειών.

(ι) Την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της ΚΟΔ θα εγγυηθεί το Σ.Α. του ΟΗΕ. Ελλάδα και Τουρκία θα διατηρήσουν το δικαίωμα μονομερούς επέμβασης σε περίπτωση που απειλείται το ομοσπονδιακό καθεστώς αλλά μόνο στην Ε/Κ και Τ/Κ πολιτεία αντίστοιχα. Για περίοδο δώδεκα ετών η Ελλάδα και η Τουρκία μπορούν να διατηρούν στην ΚΟΔ στρατό αποτελούμενο από 750 και 500 ,άνδρες αντίστοιχα.

(ια) Οι μόνες ένοπλες δυνάμεις που θα υπάρχουν στην ΚΟΔ και στις δύο πολιτείες θα είναι οι αστυνομικές δυνάμεις η δύναμη και ο οπλισμός των οποίων θα καθοριστεί στο σύνταγμα.

(ιβ) Η λύση του «ημιεικονικού γάμου» θα εφαρμοστεί πλήρως σε δυο χρόνια υπό την επίβλεψη του ΟΗΕ και της Ε.Ε. Τη στρατιωτική πτυχή της λύσης θα επιβλέπει το Σ.Α. του ΟΗΕ.

Η λύση του «ημιεικονικού γάμου» ικανοποιεί τα βασικά θέλω των Ε/Κ και των Τ/Κ καθώς και αυτά της Ελλάδας και της Τουρκίας. Ο περιορισμός των αρμοδιοτήτων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ενώ εγγυάται την απρόσκοπτη λειτουργία και εμφάνιση ενός ομοσπονδιακού κράτους περιορίζει ταυτόχρονα τα ενδεχόμενα σημεία τριβής ανάμεσα στις δύο πολιτείες και καθιστά τη λύση βιώσιμη και λειτουργική.

(Το άρθρο αυτό γράφτηκε αμέσως μετά την παρουσίαση του βιβλίου του Σταύρου λυγερού στη Λευκωσία αλλά δεν το δημοσιοποίησα λόγω του «αιρετικού» του περιεχομένου. Το δημοσιοποιώ σήμερα γιατί οι  διαπραγματεύσεις Αναστασιάδη-Ακκιντζί υπόσχονται θετικότερες εξελίξεις και θέτουν στο περιθώριο «αιρετικές προτάσεις.)

    

Συνθήκη Εγγυήσεως και Συνθήκη Συμμαχίας

ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΓΓΥΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΣΥΝΘΗΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ

Καθημερινά σχεδόν οι κομματάρχες μας και λοιποί πολιτικοί μας μιλούν και τάσσονται υπέρ της κατάργησης της Συνθήκης Εγγυήσεως που παρέχει μεταξύ άλλων το δικαίωμα σε κάθε μια από τις εγγυήτριες δυνάμεις ξεχωριστά (Ελλάδα, Τουρκία και Αγγλία) να επέμβουν στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Έχω γράψει και άλλες φορές ότι οι διεθνείς συνθήκες καταργούνται ή τροποποιούνται με τη σύμφωνη γνώμη όλων των συμβαλλομένων ή σε περίπτωση πολέμου όταν ο νικητής επιβάλλει τους όρους του.

Οι κομματάρχες και οι λοιποί πολιτικοί μας φαίνεται ότι ξέχασαν τη Συνθήκη Συμμαχίας (Κύπρος, Ελλάδα και Τουρκία) με βάση την οποία έχουν εγκατασταθεί στην Κύπρο η ΕΛΔΥΚ και η ΤΟΥΡΔΥΚ. Το Συμπληρωματικό Πρωτόκολλο της Συνθήκη Συμμαχίας προβλέπει την εγκατάσταση στην Κύπρο 950 Ελλήνων στρατιωτών και 650 Τούρκων στρατιωτών. Σκοπός της Συνθήκης Συμμαχίας είναι η διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας στην Κύπρο, την Ελλάδα και την Τουρκία.

Η Συνθήκη προβλέπει και για εκ περιτροπής διοίκηση του Τριμερούς Στρατηγείου για ένα χρόνο. Τη διοίκηση αναλαμβάνουν εκ περιτροπής Έλληνας, Τούρκος και Κύπριος ανώτατος αξιωματικός.

Η Συνθήκη προβλέπει και για μια Υπουργική Επιτροπή από τους Υπουργούς Εξωτερικών της Κύπρου, της Ελλάδας και της Τουρκίας που να επιλαμβάνεται σχετικώνθεμάτων με τη Συνθήκη. Η Επιτροπή αποφασίζει ομόφωνα και δεν προβλέπεται μηχανισμός επίλυσης διαφορών.

Οι κομματάρχες και λοιποί πολιτικοί μας θα καταργήσουν τη Συνθήκη εγγυήσεως και θα μας αφήσουν τη Συνθήκη Συμμαχίας!  

Quell decadence

QUELL DECADENCE

Η γενιά μας ήταν αυτή της αποταμίευσης. Από την πρώτη τάξη του δημοτικού σχολείου μεγαλώσαμε, γαλουχηθήκαμε με το «φασούλι, φασούλι γεμίζει το σακούλι». Κάθε Δευτέρα πηγαίναμε στο σχολείο με το βιβλιάριο της Συνεργατικής και με ένα-δυο σελίνια στο χέρι για κατάθεση. Ξεκινήσαμε με μισό σελίνι και φτάσαμε στην έκτη τάξη να καταθέτουμε καμιά φορά πεντασέλινο, χαρτονόμισμα!

Ακόμη ηχεί στ’ αυτιά μου η φωνή της γιαγιάς μου: «Να βάζετε στη πάντα κάτι τώρα που είστε νέοι για να έχετε για τα γηρατειά σας»

Ακούω ακόμη και τη ρήση της μητέρας μου: «Φυλάω δυο σελίνια από την κάθε λίρα που περνά από τα χέρια μου. Αν η λίρα ήταν δεκαοκτώ σελίνια, όπως ήταν κάποτε δεν θα περνούσα;»

Οι Τράπεζες είχαν μια μαγεία για τα παιδιά. Ο τόπος με τα πολλά λεφτά. Έβαζες εκεί τα χρήματά σου, αυξάνονταν και σου τα έδιναν πίσω όποτε ήθελες. Μαγικά πράγματα στην παιδική φαντασία.

Όμως φτάσαμε στα χρόνια της απο9μυθοποίησης και της εξαθλίωσης. Έκλεισε η Τράπεζα! Πτώχευσε! Έκλεισαν οι πόρτες, κατέβηκαν οι φαντασμαγορικές πινακίδες με τα πολλά χρώματα … ΤΡΑΠΕΖΑ-BANK. Η γιαγιά που έβαζε στην πάντα για τα γηρατειά της έμεινε άφραγκη και νέες λέξεις και έννοιες προστέθηκαν στο λεξιλόγιό της. Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα! Ήξεραν τα δύο Π (Πειραϊκή Πατραϊκή). Τώρα έμαθαν και τα τρία Ε. Ήξεραν το παντοπωλείο του Κάκαρου. Τώρα έμαθαν και το κοινωνικό παντοπωλείο. Οι νοικοκυραίοι που φιλοξενούσαν τόσο κόσμο απλόχερα περιμένουν στην ουρά για λίγο ρύζι, λίγη ζάχαρη και καμιά κονσέρβα.

Κάθε ένας στη ζωή του, δούλεψε τίμια, άλλος σε κάποιο γραφείο, άλλος στη σκαλωσιά με το μυστρί στο ροζιασμένο του χέρι, με ήλιο ή με βροχή, δεν πέρασε όμως από τα χέρια τους ούτε ένα εκατομμύριο. Τώρα ακούνε για κάποια golden boys, κάτι κωλόπαιδα τα λέει ο λαός, που κάθε χρόνο μάζευαν μερικά εκατομμύρια. Αναστενάζουν και πονούν και μάταια περιμένουν να δουν κάποιους πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.

Η εξαθλίωση ενός λαού από την ελίτ της οικονομίας και της πολιτικής!

Κ.Α.Χ.

20.9.2016

Quell decadence

QUELL DECADENCE

Η γενιά μας ήταν αυτή της αποταμίευσης. Από την πρώτη τάξη του δημοτικού σχολείου μεγαλώσαμε, γαλουχηθήκαμε με το «φασούλι, φασούλι γεμίζει το σακούλι». Κάθε Δευτέρα πηγαίναμε στο σχολείο με το βιβλιάριο της Συνεργατικής και με ένα-δυο σελίνια στο χέρι για κατάθεση. Ξεκινήσαμε με μισό σελίνι και φτάσαμε στην έκτη τάξη να καταθέτουμε καμιά φορά πεντασέλινο, χαρτονόμισμα!

Ακόμη ηχεί στ’ αυτιά μου η φωνή της γιαγιάς μου: «Να βάζετε στη πάντα κάτι τώρα που είστε νέοι για να έχετε για τα γηρατειά σας»

Ακούω ακόμη και τη ρήση της μητέρας μου: «Φυλάω δυο σελίνια από την κάθε λίρα που περνά από τα χέρια μου. Αν η λίρα ήταν δεκαοκτώ σελίνια, όπως ήταν κάποτε δεν θα περνούσα;»

Οι Τράπεζες είχαν μια μαγεία για τα παιδιά. Ο τόπος με τα πολλά λεφτά. Έβαζες εκεί τα χρήματά σου, αυξάνονταν και σου τα έδιναν πίσω όποτε ήθελες. Μαγικά πράγματα στην παιδική φαντασία.

Όμως φτάσαμε στα χρόνια της απο9μυθοποίησης και της εξαθλίωσης. Έκλεισε η Τράπεζα! Πτώχευσε! Έκλεισαν οι πόρτες, κατέβηκαν οι φαντασμαγορικές πινακίδες με τα πολλά χρώματα … ΤΡΑΠΕΖΑ-BANK. Η γιαγιά που έβαζε στην πάντα για τα γηρατειά της έμεινε άφραγκη και νέες λέξεις και έννοιες προστέθηκαν στο λεξιλόγιό της. Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα! Ήξεραν τα δύο Π (Πειραϊκή Πατραϊκή). Τώρα έμαθαν και τα τρία Ε. Ήξεραν το παντοπωλείο του Κάκαρου. Τώρα έμαθαν και το κοινωνικό παντοπωλείο. Οι νοικοκυραίοι που φιλοξενούσαν τόσο κόσμο απλόχερα περιμένουν στην ουρά για λίγο ρύζι, λίγη ζάχαρη και καμιά κονσέρβα.

Κάθε ένας στη ζωή του, δούλεψε τίμια, άλλος σε κάποιο γραφείο, άλλος στη σκαλωσιά με το μυστρί στο ροζιασμένο του χέρι, με ήλιο ή με βροχή, δεν πέρασε όμως από τα χέρια τους ούτε ένα εκατομμύριο. Τώρα ακούνε για κάποια golden boys, κάτι κωλόπαιδα τα λέει ο λαός, που κάθε χρόνο μάζευαν μερικά εκατομμύρια. Αναστενάζουν και πονούν και μάταια περιμένουν να δουν κάποιους πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.

Η εξαθλίωση ενός λαού από την ελίτ της οικονομίας και της πολιτικής!

Κ.Α.Χ.

20.9.2016

Ο Λέο, ο Μαυρίκος και η Μικρή

Ο ΛΕΟ, Ο ΜΑΥΡΙΚΟΣ ΚΑΙ Η ΜΙΚΡΗ

Καθόμουνα χτες το απόγευμα στο μπαλκόνι του σπιτιού μας και διάβαζα το βιβλίο του Φερνάντο Μπεσσόα «Ο Αναρχικός Τραπεζίτης», με μουσική υπόκρουση από ραδιόφωνο. Όχι πραγματικό ραδιόφωνο τρανζίστορ αλλά μια μικρή ασύρματη συσκευή που ενώνεται με το κινητό και μεταδίδει όποιο σταθμό θέλεις. Ασύρματο μεγάφωνο, «κιτ» αγγλιστί ή «μασκαραλίκι» όπως συνηθίζω να το λέω εγώ. Οπότε ακούω τη φωνή της Αλίκης Βουγιουκλάκη να τραγουδά ναζιάρικα το «νιάου ρε γατούλα με τη ροζ μυτούλα». Έκλεισα το βιβλίο μου, ακόμη να το τελειώσω και θυμήθηκα τους γάτους που πέρασαν κατά καιρούς από το σπίτι μας.

Ο Λέο ήταν ένας γάτος «τιγρέ» που συμπαθούσε ιδιαίτερα τη μικρή μας κόρη και για εκείνη ήταν «ο γάτος της». Τον φρόντιζε κι αυτός το αναγνώριζε και της έκανε παρέα ακόμη και στο δωμάτιό της. Μια μέρα ο Λέο εξαφανίστηκε. Η μικρή μας κόρη ήταν απαρηγόρητη. Όλη η οικογένεια βγήκε στους δρόμους της γειτονιάς και φώναζε «Λέο, Λέο» αλλά μάταια. Καμιά ανταπόκριση. Πέρασαν μέρες. Πέρασαν βδομάδες αλλά πουθενά ο Λέο. Πέρασαν δυο –τρεις μήνες χωρίς το Λέο και αρχίσαμε να τον ξεχνούμε. Οπότε ένα βράδυ, μετά τα μεσάνυχτα με ξύπνησε ένας γδούπος και σηκώθηκα να δω τι συμβαίνει. Ο Λέο στο κρεβάτι της μικρής μας κόρης. Ο γδούπος ήταν από το παράθυρο της εξώπορτας μας στο δεύτερο όροφο που κάποτε αφήναμε κλειστό αλλά ξεκλείδωτο και από εκεί έμπαιναν οι γάτοι μας στο σπίτι. (Γάτους τώρα δεν έχουμε αλλά οι γρατσουνιές τους στην πόρτα μας έμειναν!). Ο Λέο λοιπόν μετά από περιπλάνηση τριών μηνών επέστρεψε. Οι πόρτες στο ισόγειο ήταν κλειστές, αυτός όμως κατάφερε να μπει στο κλιμακοστάσιο από ένα παράθυρο του πρώτου ορόφου που ήταν ανοιχτό σκαρφαλώνοντας, υποθέτω πάνω στην κληματαριά. Μετά πήδηξε και άνοιξε το παράθυρο της πόρτας μας και έτρεξε και χώθηκε στο κρεβάτι της μικρής μας κόρης, αφού «ήταν ο γάτος της».

Ο Μαυρίκος ήταν ένας μαύρος γάτος, κατάμαυρος με πράσινα μάτια και γι αυτό τον ονομάσαμε έτσι. Να πω την αμαρτία μου εγώ προσωπικά δεν έδινα σημασία στους γάτους ούτε και ασχολιόμουνα μαζί τους. Ο Μαυρίκος όμως για κάποιο λόγο που μόνο αυτός ήξερε, με συμπάθησε! Μόλις γύριζα από τη δουλειά έτρεχε να με υποδεχτεί νιαουρίζοντας και ακολουθώντας με στο σπίτι. Στη συνέχεια τριβόταν πάνω στα πόδια μου, «γουργούριζε» διακριτικά και άραζε με τις ώρες δίπλα στα πόδια μου.

Η Μικρή ήταν η γάτα της μεγάλης μας κόρης που δε θυμάμαι το χρώμα της. Θυμάμαι όμως πως κάποιος στη γειτονιά που είχε καναρίνια μας τη δηλητηρίασε. Τρέχαμε στο κτηνίατρο το βράδυ όπου η γάτα έτυχε θεραπείας και πέρασε και ένα βράδυ στην κλινική. Σώθηκε αλλά όχι για πολύ, όπως μας είπε και ο κτηνίατρος. Τη χάσαμε σε δυο βδομάδες και την «κηδέψαμε» με τις δέουσες τιμές. Τόσο πολύ την αγαπούσε η μεγάλη μας κόρη που μόνη της έσκαψε το «μνήμα» για την ταφή! Η Μικρή είχε προλάβει να αφήσει απογόνους. Ένα γατάκι της μάλιστα ήταν τόσο άσχημο που το φωνάζαμε Άλιεν.

Και ο γάτος της γιαγιάς. Όταν η γιαγιά έμεινε μόνη στο σπίτι είχε για συντροφιά το γάτο της. Ένα γκριζόμαυρο γάτο, καλοθρεμμένο στον οποίο μιλούσε και αυτός της απαντούσε με «νιαούρισμα» διαφορετικού τόνου, ανάλογα και με το ύφος της γιαγιάς. Όποτε πήγαινα να την επισκεφθώ την έβρισκα με το γάτο στην ποδιά της τον οποίο κατέβαζε και πήγαινε να μου ψήσει καφέ.

Κ.Α.Χ.

12.9.2016

Αχ Κερύνεια μάνα μου ...

ΑΧ ΚΕΡΥΝΕΙΑ ΜΑΝΑ ΜΟΥ …

Όταν σβήσουν τα βιώματα και οι μνήμες τότε μένουν οι χαμένες πατρίδες. Κερύνεια δεν είναι μόνο η θάλασσα, το λιμάνι και το κάστρο. Κερύνεια είναι:

·         Η εκκλησία που βαφτίστηκες και τέλεσες το γάμο σου.

·         Ένα παράθυρο ανοιχτό σε παιδικό δωμάτιο που βλέπει θάλασσα.

·         Το πρώτο κουδούνι στο δημοτικό σχολείο.

·         Το βιβλιοπωλείο απ’ όπου πήρες το πρώτο «κλασσικό εικονογραφημένο»

·         Το πρώτο κλεφτό ερωτικό φιλί.

·         Η πρώτη έξοδος με ένα κορίτσι με δανεικό από φίλο αυτοκίνητο.

·         Η θάλασσα που έμαθες να κολυμπάς.

·         Ένας βράχος που κρύφτηκες πίσω του για τις πρώτες ανακαλύψεις του εαυτού σου.

·         Το παγωτό του Πέτεβη.

·         Τα ζεστά φιστίκια σε χαρτοσακούλα.

·         Το σπίτι του συμφοιτητή σου στην οδό Ελλάδος.

·         Το σπίτι της θείας, είκοσι λεπτά από το δικό μας στη Λευκωσία (door to door).

·         Το οίκημα της ΠΑΕΚ που λειτούργησε για λίγα χρόνια ο θείος.

·         Το κάστρο στο οποίο με τη φαντασία σου έμπαινες ιππότης καβάλα στο άλογο για να συναντήσεις την όμορφη βασιλοπούλα.

Αυτά και πολλά άλλα είναι η Κερύνεια! Μνήμες και βιώματα που χάνονται κάθε μέρα που φεύγει και ένας μας.

Να γιατί έπρεπε να είχαμε λύση χτες.  Να γιατί πρέπει να βρεθεί λύση τώρα. Αύριο θα είναι αργά … Γιατί η Κερύνεια δεν θα σημαίνει πια όλα αυτά τα βιώματα. Θα είναι απλά μια πόλη όπου γεννήθηκε ο πατέρας ή η πόλη όπου έλεγαν ότι γεννήθηκε η γιαγιά που δεν πρόφτασε καν να γνωρίσει ο εγγονός.

Κ.Α.Χ.

11.9.2016

Η Συνθήκη Εγγυήσεως

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΓΓΥΗΣΕΩΣ

Σύμφωνα με κάποιες δημοσιογραφικές πληροφορίες ο εκπρόσωπος της Ε/Κ πλευράς στις συνομιλίες έχει θέσει ζήτημα συμμετοχής και της ΚΔ, εκτός από τις δυο κοινότητες, σε ενδεχόμενη πολυμερή διάσκεψη ( η πενταμερής δεν είναι πολυμερής;) για το θέμα των εγγυήσεων και της ασφάλειας.

Ποιος θα είναι ο εκπρόσωπος της ΚΔ; Ο ίδιος που θα εκπροσωπεί και την Ε/Κ κοινότητα;

Τη Συνθήκη Εγγυήσεως, εκτός από την Ελλάδα, την Τουρκία και το Η.Β. υπέγραψαν για την Κυπριακή Δημοκρατία ο Κύπρου Μακάριος και ο Φ. Κουτσιούκ, χωρίς να αναφέρεται καμιά τους ιδιότητα, αφού η Κυπριακή Δημοκρατία συστάθηκε και πήρε νομική υπόσταση μετά την υπογραφή των συμφωνιών για την εγκαθίδρυσή της.

IN WITNESS WHEREOF, the undersigned have signed the present Treaty.

DONE at Nicosia this sixteenth day of August, 1960, in English and French,

both texts being equally authoritative.

For the Republic of Cyprus:

Ο ΚΥΠΡΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΣ F.kucuk

For Greece:

G. CHRISTOPOULOS

For Turkey:

Vecdi Turel

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland: 

Hugh Foot