Το διαβολάκι του τυπογραφείου

ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΑΚΙ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ

Με το φίλο το Βάκη επιστρέψαμε στα «παλιά μας λημέρια» του καφέ, δηλαδή στη Λήδρας μετά από απουσία σχεδόν ενός μήνα. Φέτος μέχρι τώρα πηγαίναμε για καφέ στη καινούρια καφετέρια που λειτούργησε πρόσφατα στην ΄Εγκωμη αλλά χτες καταλήξαμε και πάλι στην παλιά πόλη, στις «παλιές αγάπες». Αφού και η «πιο καλή γκαρσόνα» όπως τη λέμε αστειευόμενοι σχολίασε την απουσία μας λέγοντας «καλώς τα παλληκάρια» για να της απαντήσω «πάλαι ποτέ» αλλά αμφιβάλλω αν το έπιασε!

-          Τελευταία αφιερώνεις χρόνο εντοπίζοντας ορθογραφικά και γλωσσικά λάθη στους τηλεοπτικούς σταθμούς, λέγει ο φίλος μου ο Βάκης.

-          Χρόνο δεν αφιερώνω φίλε Βάκη. Απλώς την ώρα που βλέπω τηλεόραση τα λάθη μού βγάζουν το μάτι και δεν μπορώ να τα ανεχτώ. Αν αφιέρωνα χρόνο θα γέμιζα, με όλα τα γλωσσικά «μαργαριτάρια» όπως τα λέγαμε παλιά, κάθε χρόνο δυο πολυσέλιδους τόμους όπως οι παλιές εγκυκλοπαίδειες! Μου φαίνεται όμως πως με το διαδίκτυο θα καταργηθούν κι αυτές. Αφού πριν λίγες μέρες πήγα στη βιβλιοθήκη να δωρίσω μερικά βιβλία και η βιβλιοθηκάριος μου είπε. «Φέρτε όσα βιβλία θέλετε εκτός από εγκυκλοπαίδειες. Γεμίσαμε τις αποθήκες με αυτές. ΄Ολοι θέλουν να τις ξεφορτωθούν!»

-          Καλά εγώ γιατί δεν τα βλέπω όλα αυτά τα λάθη;

-          Τι να σου πω Βάκη; Τόσα ξέρεις τόσα βλέπεις η ότι δεν έχεις μάτι; Αστειευόμενος ε!

-          Πες ότι θες δεν με πειράζει καθόλου! Ξέρω ότι είσαι πολύ λεπτολόγος και όλα τα ψάχνεις! Φαίνεται όμως ότι αυτή η παρατηρητικότητα σού έμεινε από τότε που εργάστηκες δημοσιογράφος σε εφημερίδα.

-          Κάνεις λάθος! Οι εφημερίδες τότε που τυπώνονταν με την παραδοσιακή μέθοδο είχαν διορθωτές. Συνήθως συνταξιούχους δασκάλους που ήξεραν άριστα τη γλώσσα και είχαν «καλού κακού» και ένα ορθογραφικό λεξικό δίπλα τους. Αμφιβάλλω αν οι σημερινοί δημοσιογράφοι άνοιξαν ποτέ τους κανένα λεξικό! Ακόμη και οι τυπογράφοι, οι «λινοτυπίστες» που έγραφαν με λειωμένο καυτό μολύβι, ήξεραν άριστη ορθογραφία. Εγώ θαύμαζα ένα ηλικιωμένο τυπογράφο που «σχημάτιζε» τους τίτλους με το χέρι, βάζοντας ένα-ένα τα γράμματα, Υπήρχε ένας μεγάλος ξύλινος πάγκος χωρισμένος σε μικρά-μικρά κουτάκια με τα γράμματα μέσα, όχι με αλφαβητική σειρά αλλά με μια σειρά που ήξεραν οι τυπογράφοι. Και δεν ήταν μόνο 24 κουτάκια, 25 με το τελικό σίγμα. ΄Ηταν πολύ περισσότερα γιατί υπήρχαν μικρά και κεφαλαία γράμματα, υπήρχαν φωνήεντα με τόνο (οξεία ή βαρεία) ή με περισπωμένη καθώς επίσης και με τα πνεύματα (ψιλή ή δασεία). Υπήρχαν ακόμη και τα σημεία στίξης. Λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος «σχημάτιζε» τις λέξεις ακόμη και με κλειστά μάτια!

-          Υπήρχε όμως και το διαβολάκι του τυπογραφείου που χρησιμοποιούσατε για δικαιολογία!

-          Ναι βέβαια και υπήρχε!  Όμως πολύ σπάνια το χρησιμοποιούσαμε. Κάποιο λάθος ολοένα και θα σου ξεφύγει όσο καλός και να είσαι, όμως σήμερα το λάθος έγινε ο κανόνας! Θυμάμαι ένα περιστατικό διορθώσεων τότε που διατηρούσα δύο καθημερινές στήλες στην εφημερίδα και μια στήλη στην εβδομαδιαία, γιατί τότε οι εφημερίδες κυκλοφορούσαν καθημερινά εκτός Δευτέρας και είχαν όλες την εβδομαδιαία τους, ενώ εγώ σκόπιμα ήθελα το λάθος! ΄Ενας συνάδελφος δημοσιογράφος διατηρούσε μια στήλη σε άλλη «ανταγωνιστική» εφημερίδα με τον τίτλο «τα υπέρ και τα κατά». Για να τον πειράξω, γιατί είχαμε και τέτοια, έγραψα κάτι για « τα ςκατά κα τας υπέρ απόψεις του». ΄Ηθελα να γραφτεί έτσι για να φαίνεται τυπογραφικό λάθος και όχι λίβελλος! Μου το φέρνουν πίσω «διορθωμένο» ως «τας κατά και τας υπέρ απόψεις του» . Το ξαναγράφω όπως το ήθελα και μου έρχεται και πάλι «διορθωμένο» ως «τα σκατά και τας υπέρ απόψεις». Το διορθώνω για τρίτη φορά και γράφω σε παρένθεση (ΕΤΣΙ ΤΟ ΘΕΛΩ) οπότε μου φέρνουν το κείμενο στο οποίο γράφτηκε και αυτό της παρένθεσης! Αναγκάστηκα να πάω προσωπικά στο «λινοτυπίστα» για να εξηγηθούμε!

Κ.Α.Χ.

1.2.2015

Και έζησαν αυτοί καλά ...

ΚΑI ΕΖΗΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΑ ...

Ο φίλος μου ο Βάκης φαίνεται να ενθουσιάστηκε από τη νέα καφετέρια που λειτουργεί στην Έγκωμη γι αυτό με πήρε πριν δύο μέρες τηλέφωνο και μου πρότεινε να πάμε εκεί για καφέ. Του απάντησα θετικά γιατί και σε μένα άρεσε αυτή η καφετέρια, γιατί θυμίζει αγγλική μπυραρία, και σε μισή ώρα καθόμασταν εκεί με ένα φλιντζάνι ζεστό αρωματικό καφέ στο χέρι. Το μόνο αδύνατο σημείο είναι το γεγονός ότι η καφετέρια δεν με ικανοποίησε όταν ζήτησα αντί για γάλα φρέσκια κρέμα (όχι σαντιγί) στον καφέ μου γιατί δεν είχε. Ομολογώ ότι απολαμβάνω περισσότερο τον καφέ «αμερικάνο» με φρέσκια κρέμα. Όταν όμως δεν υπάρχει καλό είναι και το ζεστό γάλα ...

-          Μας αφήνει υγεία η τοτάλ, λέει ο φίλος μου ο Βάκης, κατεβάζοντας μια γουλιά καφέ.

-          Total loss με την τοτάλ αλλά je m’ en fous, που λένε κι οι Γάλλοι, για το αέριο, τους υδρογονάνθρακες και τον αέρα τον κοπανιστό!

-          Μα σ΄αυτό το αέριο δεν είναι που βάλαμε όλα τα αυγά μας για την οικονομία και τη λύση του κυπριακού;

-          Ο λαός ή οι πολιτικοί και τα κόμματα, τα κύτταρα της δημοκρατίας και της δημαγωγίας;

-          Τα κόμματα που εκφράζουν το λαό;

-          Τα κόμματα παραμυθιάζοντας το λαό φίλε Βάκη, είτε μας αρέσει είτε όχι και μάλιστα όλα τα κόμματα, διαγωνιζόμενα ποιο θα πει τη μεγαλύτερη «λουβάνα» ή τη μεγαλύτερη αερολογία δυστυχώς!

-          Υπερβολές!

-          Εγώ υπερβάλλω ή τα κόμματα; Πού είναιαυτός ο πολιτικός που ήθελε να προπωλήσει το αέριο να μας κάνει όλους «σείχηδες» πριν ακόμη το βρούμε, να απολογηθεί στο λαό; Πού είναι αυτός ο τέως υπουργός που κατηγορούσε το διάδοχό του ότι καθυστερεί τη δημιουργία του τερματικού για υγροποίηση του αερίου που δεν υπάρχει, και να ζητήσει μια μεγάλη συγνώμη από το λαό; Που είναι αυτή η κυβέρνηση που έκανε σχέδια να πλημμυρήσει την Ευρώπη με αέριο με αγωγό από την Κύπρο στην Κρήτη και απ΄εκεί στην Πελλοπόνησο και στη συνέχεια στην Ευρώπη να πεί το mea culpa; Πού είναι όλοι αυτοί που μας έλεγαν ότι με το αέριο θα αναγκάσουν την Τουρκία να δεχτεί λύση τουκυπριακού «με το σωστό περιεχόμενο» (το σωστό που κανένας δεν μας λέει ποιο είναι) να τους μουντζώσει ο λαός για να μην πω να τους ρίξει μια ... με αέριο; Ας είναι!

-          Πήρες φόρα φίλε μου

-          Εγώ πήρα φόρα φίλε Βάκη; ΄Η αυτοί που μας πουλούσαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες; Αυτοί που μας νανούριζαν με το παραμύθι «μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα νησί στην ανατολική μεσόγειο που καθόταν πάνω σε αέριο και ...»

-          Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς αέριο;

-          Νόμιζα πως θα έλεγες και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους που ήταν μια κάποια λύση! Ναι αλλά βάρβαροι δεν υπήρχαν συναχίζει ο ποιητής!

-          Ποια είναι η λύση;

-          Δεν είπαμε;΄Οπως στο παραμύθι. Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς ... χειρότερα!

Κ.Α.Χ.

23.1.2015 

Ο πρώτος φετινός καφές

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΦΕΤΙΝΟΣ ΚΑΦΕΣ

Ο φίλος μου ο Βάκης με πήρε τηλέφωνο.

            -  ΄Εχει από πέρυσι να πιούμε καφέ! Τι γίνεται;

            -   Τι να γίνει; Είπα μια φορά να αφήσω πάνω σου την πρωτοβουλία και με

                 έπιασε ήδη το σύνδρομο έλλειψης καφεΐνης! Να βρεθούμε;

-          Ναι, ναι είμαι πανέτοιμος!

-          Ωραία σε μισή ώρα να συναντηθούμε στη νέα καφετέρια που άρχισε τη λειτουργία της στην ΄Εγκωμη.

-          Μα δεν ξέρω πού είναι!

-          Μην ανησυχείς! Είναι εκεί που βρίσκονται όλες οι άλλες καφετέριες της ΄Εγκωμης αλλά στην απέναντι πλευρά του δρόμου. Θα τη βρεις εύκολα.

Σε μισή ώρα καθόμασταν στην καφετέρια και απολαμβάναμε τον καφέ μας. Η καινούρια αυτή καφετέρια έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα και αποτελεί ένα νέο ευχάριστο καταφύγιο για τους φίλους του καφέ στη Λευκωσία. ΄Εβλεπα γύρω μου τον κόσμο και τον διάκοσμο που θυμίζει αγγλική μπυραρία, κάτι που μου άρεσε ιδιαίτερα, κατεβάζοντας γουλιά-γουλιά το ζεστό καφέ μου και συνειδητοποιώντας αμηχανία στο φίλο μου το Βάκη επειδή δεν άνοιγα κανένα θέμα για συζήτηση τον ακούω να μου λέει με λιγάκι έντονο τρόπο.

-          Πώς σου φαίνεται το 2015;

-          Όπως το 2014 αν εννοείς την οικονομία.

-          Δηλαδή δε θα επαναδραστηριοποιηθεί  για να μην πω επανεκκινήσει  η οικονομία;

-          Δεν υπάρχουν καύσιμα και έχει πρόβλημα και η μίζα! Θυμάσαι ένα παλιό πρωτοχρονιάτικο σκίτσο νομίζω για το … νέο τότε έτος του 1981;

-          Πού να το θυμάμαι; Μόνο εσύ ασχολείσαι με κάτι τέτοια!

-          Λοιπόν το σκίτσο αποτελείτο από δύο εικόνες. Η μια εικόνα παρουσίαζε το 1980 ως ένα πρωτόγονο άνθρωπο με ένα ρόπαλο στον ώμο να αποχαιρετά έναν άλλο σύγχρονο άνθρωπο καταταλαιπωρημένο, με το χέρι στο γύψο και με επίδεσμο στο κεφάλι!

-          Αυτό ήταν το 2014 με τα σημερινά δεδομένα που μόλις μας άφησε χρόνους!

-          Περίμενε τώρα να σου περιγράψω και τη δεύτερη εικόνα του σκίτσου. Στη δεύτερη εικόνα λοιπόν το ανθρωπάκι περπατά αμέριμνο και χαρούμενο στο δρόμο αφού απαλλάχτηκε από αυτόν τον αγριάνθρωπο που ήταν  το 1980, δηλαδή το 2014 με τα σημερινά δεδομένα. Στη γωνία όμως του δρόμου τον περίμενε το 1981, δηλαδή το 2015 με τα σημερινά δεδομένα. ΄Ενας αγριάνθρωπος, πιο γεροδεμένος από αυτόν που έφυγε, με το ρόπαλο στο χέρι έτοιμος για δράση! Το σκίτσο αυτό μου το έδωσε τότε ένας φίλος πρέσβης διαπιστευμένος στη Λευκωσία, που σήμερα αν είναι ακόμη στη ζωή βρίσκεται στην Ουάσιγκτον. Τελευταία φορά που τον είδα ήταν πριν τρία χρόνια όταν είχε έρθει στην Κύπρο. Δυστυχώς είχε χάσει την αγαπημένη του σύζυγο αλλά και την ακοή του, λόγω ηλικίας αλλά και λόγω δευτέρου παγκοσμίου πολέμου όπου τότε νεαρός υπηρετούσε στο πυροβολικό εναντίον των ναζί! Επειδή δεν ακούει καθόλου είναι αδύνατη η επικοινωνία μαζί του δυστυχώς. Αφού πριν δύο περίπου χρόνια που πήγε η κόρη μου να τον επισκεφθεί στην Ουάσιγκτον δεν άνοιγε την πόρτα αφού δεν άκουγε. Ευτυχώς το σκυλάκι του κατάλαβε ότι κάποιος βρίσκεται στην πόρτα και πήγε και άνοιξε!

Λοιπόν φίλε Βάκη το 2015 θα είναι μία από τα ίδια και να θυμάσαι τώρα που θα φεύγεις να προσέχεις τι σε περιμένει στη γωνία!

Κ.Α.Χ.

18.1.2015

Υδρογονάνθρακες

ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ

Το θαύμα τρεις ημέρες, άντε και το μεγάλο τέσσερις, λέγει ο λαός! Τόσο διήρκεσε η ευλογία από την ανεύρεση των υδρογονανθράκων στην οικονομική αποκλειστική ζώνη της Κύπρου. Τώρα με τη νέα ναυτική αγγελία της Τουρκίας έγινε εφιάλτης και κατάρα! Οι συνομιλίες αναστέλλονται επ΄ αόριστον. Στο μεταξύ οι εκτοπισμένοι που ήταν τριαντάρηδες και πάνω είναι εβδομηντάρηδες και πάνω, όσοι ζουν! Οι έποικοι θα αυξάνονται και θα πληθύνονται και θα κατακυριεύουν τα κατεχόμενα, οι ελληνοκυπριακές περιουσίες θα γεμίζουν κτίσματα και οι Τ/Κ θα λιγοστεύουν!

Οι αποφάσεις για να είναι αποτελεσματικές πρέπει να λαμβάνονται στον κατάλληλο χρόνο. ΄Ισως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως εκπρόσωπος της Ε/Κ κοινότητας θα έπρεπε να πάει στη συνάντηση με τον ΄Ερογλου και να καταθέσει εκεί τη διαμαρτυρία του φέρνοντας ενώπιον των ευθυνών τους τα ΗΕ. ΄Ισως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έπρεπε να απαντήσει θετικά στην πρόταση Άιντα για κάποιου είδους συνομιλίες για το φυσικό αέριο θέτοντας την τουρκική πλευρά αντιμέτωπη με τα ΗΕ παρά να έρθει σε τρεις μήνες να προτείνει περίπου τα ίδια τα οποία να απορρίπτει η Τουρκία χωρίς κόστος.

Δυστυχώς ήδη πολλοί διεθνολόγοι μιλούν για λύση δύο κρατών που να συνυπάρχουν αρμονικά και ειρηνικά! Η απάντηση σήμερα από όλους είναι ότι δεν υπάρχει ελληνικό χέρι που να υπογράψει τέτοια λύση.  Ναι αλλά σε πενήντα χρόνια από σήμερα όταν δεν θα υπάρχει κανένας ζωντανός από του εκτοπισμένους και μη θα γεννηθεί σε μια Ε/Κ οικογένεια ένα παιδάκι που θα μεγαλώσει, θα σπουδάσει και στα 55 του, δηλαδή σε 105 χρόνια από σήμερα θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και θα υπογράψει μια τέτοια λύση!

Θα μου πείτε ότι λέγω παραμύθια! Ναι αλλά αυτό το παραμύθι έχει περισσότερες πιθανότητες να βγει αληθινό παρά να δούμε φυσικό αέριο πριν τη λύση του Κυπριακού.