Έτσι έχασα το βιβλίο μου

  Έτσι έχασα τι βιβλίο μου

Κατατάγηκα στο ΚΕΝ Γεροσκήπου για να υπηρετήσω τη μαμά πατρίδα που λέει και το τραγούδι. Φεύγοντας από το σπίτι για το λεωφορείο που θα μας πήγαινε στην Πάφο άρπαξα από τη βιβλιοθήκη μου ένα βιβλίο για να γεμίζω όποιο ελέυθερο χρόνο θα είχα, διαβάζοντας.

Μια μέρα την ώρα που ξεκουραζόμασταν έβγαλα το βιβλίο και ξεκίνησα να το μετροφυλλώ. Ήταν το «Πόλεμος και Ειρήνη» του Λέοντος Τολστόι. Με πλησίασε ο λοχαγός και με ρώτησε.

          -Τι είναι αυτο που κρατάς;

          -Ένα βιβλίο του Τολστόι.

          -Ποιού, ποιός είναι αυτός;

          -Ρώσος κλασσικός συγγραφέας.

          -Ρώσος; Κομμουμιστής! Φέρε το εδώ ρε Κομμούνι! Κατάσχεται.

          -Μα απλά Ρώσος συγγραφέας ...

          -Ρώσος ίσον κομμουνιστής. Κι αν σε ξαναδώ με τέτοια βιβλία θα      σε βγάλω αναφορά και θα φας φυλάκα ίσα με το βάρος σου.

Έτσι έχασα το βιβλίο μου λόγω κομμονισμού, άσχετα αν γράφτηκε πολλά πολλά χρόνια πριν από αυτόν!

Κ.Α.Χ. 5.6.2023

 

Απάτες με τη σύγχρονη τεχνολογία

 Απάτες με τη σύγχρονη τεχνολογία

Σήμερα το πρωί ήμουν στο Mall of Cyprus. Καλά όταν λέω πρωί το εννοώ με τη δική μου αντίληψη του χρόνου. Θα ήταν δέκα και μισή, έντεκα η ώρα ...

Μπήκα πρώτα στο Public και πήγα, όπως κάνω πάντα, κατευθείαν στα βιβλία. Λίγο τα έψαξα και πήρα αμέσως στο βιβλίο του Μένη Κουμανταρέα «Σεραφείμ και Χερουβείμ». Προτίμησα τη σταθερή αξία του Μένη Κουμανταρέα. Πλήρωσα και με το βιβλίο στο χέρι κατευθύνθηκα προς τις καφετέριες. Πήρα καφέ Americano με ζεστό γάλα. Κάθησα και άρχισα το διάβασμα.

Κόντευα να τελειώσω τον καφέ και την πρώτη ιστορία του βιβλίου, τον Σεραφείμ, όταν με πλησίασε μια μεσόκοπη γυναίκα, άφησε στο τραπέζι μου ένα χαρτονάκι σε μέγεθος μισό Α4, πλαστικοποιημένο και συνέχισε παρακάτω στα επόμενα τραπέζια. Χωρίς να αγγίξω το χαρτονάκι, κορωνοιού ένεκα, διάβασα στα αγγλικά ότι ήθελε βοήθεια γιατί θα έκανε εγχείρηση για για σοβαρή ασθένεια κλπ κλπ.

Συνέχισα το διάβασμα του βιβλίου μου, τέλειωσα την πρώτη ιστορία και ξεκίνησα τη δεύτερη, τον Σάββα, οπότε νάσου και πάλι η γυναίκα στο τραπέζι μου. Πήρε το χαρτονάκι της και μου λέει-

-Μια βοήθεια κύριε.

-Οι απάτες σήμερα κυρία μου γίνονται ηλεκτρονικά. Η μέθοδός σου είναι ξεπερασμένη!

Απομακρύνθηκε στα γρήγορα. Θα νόμισε ότι είχε να κάνει με κάποιον που δεν ξέρει τι του γίνεται.

Διέκοψα για λίγο την ανάγνωση του βιβλίου και κοίταξα το κινητό μου. Δυο ψευδομηνύματα, όχι από το ... ψευδοκράτος αλλά από τους ευρωπαίους εταίρους μας, από τη Γαλλία και την Ισπανία. Το ένα από τα «Κυπριακά Ταχυδρομεία» ότι δήθεν έφτασε το δέμα μου, να πληρώσω 2,99 ευρώ και να πάω να το παραλάβω. Το άλλο δήθεν από το «Υπουργείο Οικονομικών της Κύπρου» ότι για το «τρέχον έτος» έχω επιστροφή φόρου εισοδήματος 296 τόσων ευρώ, να επιβεβαιώσω τα στοιχεία μου, να τους δώσω τον τραπεζικό μου λογαριασμό για να μου εμβάσουν το ποσό ...

Αχ αυτή η τεχνολογία! Έστειλα τα μηνύματα στην αστυνομία και συνέχισα το διάβασμα του βιβλίου μου.

Κ.Α.Χ

4.5.2023