Νενικήκαμεν (ακόμη μια φορά)

ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ (ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ)

Είμαστε με το φίλο μου το Βάκη για καφέ σε καφετέρια της οδού Ονασαγόρου αυτή τη φορά. Τις περισσότερες φορές πηγαίνουμε στην οδό Λήδρας όμως κάποτε για αλλαγή πάμε και στην Ονασαγόρου όπου παρεμπιπτόντως μπορείτε να βρείτε εύγευστα και χορταστικά «λαχματζούν». Ο καφές αχνίζει στο τραπεζάκι και ο φίλος μου ο Βάκης χωσμένος πίσω από την εφημερίδα μου λέει διαβάζοντας:

-          Δεν θα έρθει τελικά ο Φίλιπ Χάμοντ!

-          Ο Υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου εννοείς!

-          Ναι, αυτός!

-          Ο επικεφαλής του Φόρεϊν όφεως όπως αρέσκεται και μάλλον τέρπεται να γράφει ο κύριος Λάζαρος Μαύρος στην εφημερίδα «Σημερινή»!

-          Με τα πολλά διαβήματα της κυβέρνησής μας να μην έρθει την πρώτη Απριλίου, να μην πάει στο προεδρικό του ΄Ερογλου, να μην έρθει μέσω των Βρετανικών Βάσεων κλπ, τα καταφέραμε.

-          Νενικήκαμεν και πάλι δηλαδή! Θα είναι τώρα ευχαριστημένα και τα κόμματα εκείνα που επέμεναν συνιστώντας στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να μην τον δεχτεί αν συναντήσει τον ΄Ερογλου στο προεδρικό του.

-          Θα είναι ευχαριστημένος και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που δεν θα έχει στο κεφάλι τον μπελά να τον δει ή να μην τον δει!

-          Περισσότερο ευχαριστημένο πάντως πρέπει να είναι το καθεστώς των κατεχομένων.

-          Γιατί; Τι εννοείς;

-          Ο κύριος Χάμοντ θα ερχόταν ενόψει της επανέναρξης των συνομιλιών (παρεμπιπτόντως μπάϊ-μπάϊ ΕΝΙ-ΚΟΝΓΚΑΣ και Μπαπμπαρός) για να ενθαρρύνει τις δυο πλευρές να προχωρήσουν με περισσότερη αποφασιστικότητα και ευελιξία. Εμείς είμαστε αρκετά ευέλικτοι, τουλάχιστο αυτά λέει η αντιπολίτευση, και επομένως θα τα άκουε κατά βάση ο ΄Ερογλου!

-          Ναι, θα είχε όμως και όφελος προεκλογικά!

-          Ουδέν κακόν αμιγές καλού! Εμείς όμως αγαπητέ μου Βάκη καταφέραμε άλλη μια νίκη κατά των ΄Αγγλων και μάλιστα και αυτή τη φορά πρωταπριλιάτικα! Το γεγονός ότι θα ερχόταν στην Κύπρο και θα ήταν εδώ κατά την ημέρα έναρξης του απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ 55-59, ένας καλός διπλωμάτης θα το ερμήνευε προς το συμφέρον της Κύπρου, κάτι περίπου σαν αναγνώριση των δικαίων μας! Εμείς όμως όπως πάντα κοντόφθαλμοι, δογματικά προσηλωμένοι στο παρελθόν. Τιμούμε τους αγώνες του Κυπριακού λαού και του Ελληνισμού, ξέρουμε την καταγωγή μας και είμαστε περήφανοι γι αυτήν. Όμως πρέπει να μάθουμε και να συγχωρούμε, χωρίς φυσικά να ξεχνούμε την ιστορία μας αλλά να διδασκόμαστε από αυτή. Πρέπει να έχουμε τη δύναμη, το θάρρος και την αποφασιστικότητα να προχωρούμε σε συμφιλίωση και να κοιτάξουμε το μέλλον. Μόνο έτσι μπορεί αυτή η πατρίδα, επανενωμένη, χωρίς κατοχικά στρατεύματα, θα σταθεί στα πόδια της και να κοιτάξει μπροστά με προοπτική προόδου και ανάπτυξης!

-          Πάλι τα έφερες εκεί που ήθελες. Στο Κυπριακό και στη λύση του!

-          Με πονεί η κατοχή και περισσότερο με πονεί το ότι δεν κάνουμε περισσότερα προς την κατεύθυνση της λύσης!

Κ.Α.Χ.

1.4.2015