Περί ζωγραφικής

ΠΕΡΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

Μετά τον πρωινό μας καφέ σε καφετέρια της οδού Ονασαγόρου, ο φίλος μου ο Βάκης πρότεινε να επισκεφθούμε μια γκαλερί όπου η κόρη ενός γείτονά του παρουσίαζε έργα ζωγραφικής που είχε ζωγραφίσει τον τελευταίο χρόνο κατά τον οποίο βρισκόταν σε «χωριό καλλιτεχνών» σε μια ευρωπαϊκή χώρα για την οποία ο Βάκης δεν ήταν σίγουρος ποια ήταν. Παρόλο που ο χρόνος με πίεζε εντούτοις, μιας και ο φίλος μου ο Βάκης ενδιαφέρθηκε για πολιτιστικό δρώμενο στην πόλη μας, δεν αρνήθηκα. Δεν του χάλασα το χατίρι και βρεθήκαμε σε μια γκαλερί στην εκτός των τειχών πόλη.

Σταθήκαμε μπροστά από ένα ολόμαυρο πίνακα που είχε στη μέση μια άσπρη σφαίρα. Ο φίλος μου ο Βάκης διάβασε από τον κατάλογο:

-          Ο τίτλος του έργου είναι «άσπρο στο μαύρο»!

-          Ξέρεις τι μου θυμίζει αυτό το έργο;

-          Τι σου θυμίζει;

-          Ένα παρόμοιο έργο που περιγράφει ο Δ. Ψαθάς σε ένα χρονογράφημά του, «Το πένθος μιας γάτας». Εδώ θα έλεγα ότι πρόκειται για το πένθος μιας άσπρης γάτας!

-          ΄Ετσι το βλέπει η καλλιτέχνιδα! ΄Ασπρο στο μαύρο!

-          Καλά εσύ μήπως βλέπεις κόκκινο στο γαλάζιο;

Μετακινηθήκαμε πιο πέρα μπροστά από ένα ολόασπρο πίνακα με μια μαύρη σφαίρα στη μέση και ο φίλος μου ο Βάκης διαβάζει:

-          Ο τίτλος του έργου είναι «μαύρο στο άσπρο»!

-          Καλά δεν νομίζω ότι χρειάζεται να έχεις μαντικές ικανότητες για να το πεις αυτό!

-          Εσύ τι θα έλεγες;

-          Θα έλεγα «Η χαρά μιας μαύρης γάτας»!

-          Δεν είσαι και ενθουσιασμένος με τα έργα της καλλιτέχνιδας.

-          Πως, πως! Σκέφτομαι μάλιστα να αγοράσω αυτά τα δυο έργα και ανάλογα με τα κέφια μου να κρεμάω το μαύρο, για τις στεναχώριες και το άσπρο, για τις χαρές! Παρόλο που είχα κάτι δουλειές να κάνω θα τις αφήσω για αύριο για να πάμε για άλλο ένα καφέ να μου περάσει το πολιτιστικό σοκ που έπαθα!

Κ.Α.Χ.

2.3.2015