Από Μαγιού φραπέ

ΑΠΟ ΜΑΓΙΟΥ ΦΡΑΠΕ

Με το φίλο μου το Βάκη χαθήκαμε για λίγες μέρες. Είχε ένα φοβερό πονόδοντο και έτρεχε στον οδοντίατρο που του είχε πει ότι κατά τη διάρκεια της θεραπείας έπρεπε να αποφεύγει και τα ζεστά και τα κρύα. Χτες με πήρε τηλέφωνο και μού είπε.

-          Φίλε η θεραπεία τελείωσε! Πάμε για κανένα καφέ;

-          Και δεν πάμε;

-          Στην καφετέρια στο μέσο της Λήδρας.

-          Στις δέκα με δέκα και τέταρτο. Για να μην ξεχνούμε το «ακαδημαϊκό τέταρτο».

-          Το τέταρτο δεν πειράζει, φτάνει να μην το κάνεις μισάωρο και βάλε!

Στις δέκα ήμουν εκεί. Δεν είχε ούτε ένα τραπεζάκι άδειο! Τα πάντα, όλα, που λέμε γεμάτα! Σε λίγο έρχεται και ο Βάκης.

-          Βάκη, ούτε για δείγμα δεν έχει ούτε μια άδεια θέση! ΄Ασε που εμείς θέλουμε τρεις.

-          Γιατί τρεις; Περιμένεις κανένα;

-          Μια εσύ, μια εγώ και μια για τη τσάντα σου με το φορητό υπολογιστή που τελευταία έγινε συνέχεια του χεριού σου!

-          Πάμε στην απέναντι καφετέρια;

-          Όχι οι καρέκλες δεν είναι τόσο αναπαυτικές. Πάμε στην πρώτη καφετέρια της οδού Λήδρας;

Πήγαμε εκεί και αφού καθίσαμε νάσου πετιέται και η «πιο καλή γκαρσόνα της οδού Λήδρας»! ΄Ετσι της λέει ο φίλος ο Βάκης και αυτή το παίρνει απάνω της.

-          Σας έβαλα απουσίες, λέγει απευθυνόμενη στο Βάκη. Τι θα πάρετε;

-          Ένα ζεστό νεσκαφέ, λέγει ο Βάκης.

-          Κάνε τα δύο! Και κερνάω εγώ Βάκη!

-          Γιατί; Ποιος το είπε αυτό;

-          Αφού δεν με ρώτησες τι θα πάρω κι αμέσως παρήγγειλες πρώτος! Η ευγένεια απαιτεί να με ρωτήσεις μια και η γκαρσόνα απευθύνθηκε πρώτα σε σένα που της ρίχνεις συνέχεια τα κομπλιμέντα!

-          Μα είδες που δεν είχε ούτε μια θέση στην άλλη καφετέρια; Κι ύστερα σου λένε κρίση!

-          Μα ακριβώς επειδή είναι κρίση και γεμίζουν οι καφετέριες. Οι μισοί τουλάχιστον απ αυτούς, αν δεν υπήρχε κρίση δεν θα ήταν άνεργοι και θα πήγαιναν στη δουλειά τους!

-          Μπορεί και να έχεις δίκαιο!

-          Όχι μπορεί. ΄Εχω δίκαιο! Αν ήμουν μεταπτυχιακός φοιτητής τώρα θα  έγραφα μια μελέτη για το θέμα αυτό και θα ετοίμαζα και το σχετικό ερωτηματολόγιο.

-          Είδες που παραγγείλαμε κι οι δυο ζεστό καφέ και όχι φραπέ;

-          Βέβαια αφού υποσυνείδητα τηρούμε αυτό που λέγαμε όταν ήμασταν φοιτητές. Από Μαγιού φραπέ κι απ΄ τον Οκτώβρη νεσκαφέ! Το βγάλαμε τότε κατ΄ αναλογία με τη ρήση «Από Μαρτιού πουκάμισο κι απ΄ Αύγουστο πανωφόρι»!

Κ.Α.Χ.

20.102014