Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σελίδες

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

΄Ολο και μεγαλύτερα ...

ΟΛΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ …
Ο φίλος μου ο Βάκης μια κοίταζε εμένα, μια τον καφέ μου, μια το καφέ του και έκανε σαν να ήθελε κάτι να μου πει αλλά δίσταζε. Κάθε λίγο κοίταζε το κινητό του χωρίς λόγο και από αμηχανία. Τον άφησα λίγο έτσι να τον βασανίζει η σκέψη του αλλά δεν άντεξα και του είπα.
-          ΄Ελα πες αυτό που θέλεις να μου πεις.
-          Τι να σου πω;
-          Σε ξέρω χρόνια τώρα και δεν με γελάς εμένα. Κάτι έχεις στην άκρη των χειλιών σου και διστάζεις!
-          Καλά. Πόσα παιδιά είχε η γιαγιά σου;
-          Αυτό θέλεις να μάθεις;
-          Απάντα εσύ και θα δούμε.
-          ΄Εξι παιδιά.
-          Το σπίτι της πόσα δωμάτια είχε;
-          Τέσσερα.
-          Ωραία! Η άλλη σου η γιαγιά πόσα παιδιά είχε;
-          Εννέα. Μάλιστα το ένατο το βάφτισε ο Έλληνας Πρέσβης και το ονόμασε Κωνσταντίνο!
-          Δεν με ενδιαφέρουν τα ονόματα. Πόσα δωμάτια είχε το σπίτι της;
-          Στάσου να θυμηθώ. Τέσσερα.
-          Λοιπόν μια οικογένεια οκτώ άτομα σε σπίτι των τεσσάρων δωματίων. Η άλλη οικογένεια έντεκα άτομα και σπίτι τεσσάρων δωματίων.
-          Καλά τα μαθηματικά σου αλλά τι θέλεις να πεις;
-          Περίμενε και θα δεις. Εσύ έχεις δυο παιδιά και σπίτι εννέα δωματίων. Εγώ έχω επίσης δυο παιδιά και σπίτι δέκα δωματίων.
-          Ωραία με ξεπερνάς κατά ένα δωμάτιο!
-          Όχι δεν είναι αυτό που θέλω να πω. Μεγαλώσαμε τα σπίτια μας και σμικρύναμε τις οικογένειές μας.  Αποκτήσαμε ανέσεις και δεν έχουμε το χρόνο να τις απολαύσουμε. ΄Ολο τρέχουμε να αποκτήσουμε περισσότερα αγαθά τα οποία όμως δεν μας μένει χρόνος να τα χαρούμε. Θυμάσαι εκεί το «Φίατ» το μικρό που είχε ο πατέρας σου και μπαίναμε σ αυτό δυο οικογένειες και γυρνάγαμε την Κύπρο όλη;
-          Δεν ξεχνιέται το ηρωικό μας «Φιατάκι»!
-          Τώρα έχουμε όλοι στην οικογένεια από ένα αυτοκίνητο, αλλά δεν ανταλλάσουμε κουβέντα γιατί ο καθένας ταξιδεύει με το δικό του. Ακόμη και όταν ο προορισμός είναι ο ίδιος!
-          Αλήθεια! Θυμάμαι τώρα πόσα πολλά μάθαμε από τους γονείς μας ταξιδεύοντας όλοι μαζί στο ίδιο αυτοκίνητο!
-          Και πόσα τραγούδια τραγουδούσαμε όλοι μαζί!
-          Αυτά που λέμε μέχρι σήμερα εκεί τα μάθαμε!
-          Αυτά ήθελες να μου πεις μωρά Βάκη και δεν μου τα έλεγες απευθείας; Με πήρες στην Πάφο μέσω Αποστόλου Αντρέα! ΄Ελα πες και το ηθικό δίδαγμα να ησυχάσει η ψυχή σου!
-          Αποκτήσαμε περισσότερα υλικά αγαθά και αλλοτριωθήκαμε φίλε μου, γίναμε λιγότερο άνθρωποι!
Κ.Α.Χ.

1.11.2014  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου