Κατ' εικόνα και καθ ομοίωσιν

ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΘ’ ΟΜΟΙΩΣΙΝ

Χτες κτύπησε το τηλέφωνό μου αλλά δεν το απάντησα. Συνήθως δε σηκώνω το σταθερό τηλέφωνο του σπιτιού μου με τη σκέψη ότι θα είναι κάποιος άγνωστος, γιατί αν ήταν φίλος ή γνωστός θα με έπαιρνε στο κινητό. Εξάλλου είναι γνωστό «πως όταν κτυπάει το τηλέφωνο εννιά φορές στις δέκα είναι για κακό!» Σε λίγο κτύπησε το κινητό μου. Ήταν ο Βάκης.

-          Γιατί δεν απαντάς;

-          Αφού μιλάμε, πώς δεν απαντώ;

-          Έλα τώρα! Το σταθερό εννοώ! Αλλά άσε, καλά που μου απάντησες έστω και το κινητό. Έρχομαι να σε πάρω να πάμε στη Λάρνακα, αν δεν έχεις κάτι το καλύτερο.

-          Σε περιμένω, έλα τι το καλύτερο να έχω με τέτοιες ζέστες;

Σε δεκαπέντε λεπτά κατέφθασε ο φίλος μου ο Βάκης και σε μισή ώρα ήμασταν στην ακτή Μακένζη και βουτούσαμε στη θάλασσα. Κάναμε μπάνιο για κανένα μισάωρο, αλλάξαμε και καθίσαμε στη συνηθισμένη μας καφετέρια. Απολαμβάναμε τον καφέ μας και χαζεύαμε τα αεροπλάνα που προσγειώνονταν περνώντας χαμηλά από μπροστά μας. Πολλά αεροπλάνα πολλών εταιρειών που ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια στο δάσος ή μάλλον στη ζούγκλα του σκληρού ανταγωνισμού στον τομέα των αερομεταφορών.

-          Βάκη τι μεταφέρουν τα αεροπλάνα αυτά;

-          Τουρίστες, τι άλλο;

-          Τουρίστες από τη βόρεια Ευρώπη με λευκό ευαίσθητο δέρμα για να μαυρίσουν και να πάνε πίσω να ξεχειμωνιάσουν!

-          Θα μας αφήσουν όμως και τα Ευρώ τους!

-          Ναι θα πληρώνουν για τη ξαπλώστρα καμιά δεκαριά Ευρώ τη μέρα για να «ψήνονται» στον ήλιο. Και σε καμιά τριανταριά χρόνια να κινδυνεύουν  να παρουσιάσουν καρκίνο του δέρματος!

-          Τι είναι αυτά που λες;

-           Διάβαζα τις προάλλες σε μια Αγγλική εφημερίδα ότι παρουσιάζεται έξαρση του καρκίνου του δέρματος στους εξηντάρηδες και εβδομηντάρηδες και ότι οι ειδικοί την αποδίδουν στην έκθεση στον ήλιο από τότε που ήταν είκοσι και τριάντα χρονών και έκαναν κάθε χρόνο διακοπές στις ακτές της Μεσογείου!

Κι εμείς παρόλα αυτά κοιτάζαμε τα όμορφα, ελκυστικά κορμιά των νεαρών τουριστριών και «θαυμάζαμε» κάτι μεγάλες κοιλιές σε άντρες λουόμενους λες και είχαν άδειασει κανένα βαρέλι μπύρα.

-          Κοίταξε αυτόν πόσο μεγάλη κοιλιά έχει!

-          Αν στεκόσουν στη γωνία, φίλε Βάκη, θα έβλεπες πρώτα την κοιλιά και σε τριάντα δευτερόλεπτα θα εμφανιζόταν και ο κάτοχός της!

-          Ο θεός δε δημιούργησε τον άνθρωπο;

-          Ναι και μάλιστα «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν». Δεν μπορώ να φανταστώ το θεό με τέτοια κοιλιά! Έδωσε όμως και μυαλό στον άνθρωπο για να μην τρώει σαν ζώο!

Κ.Α.Χ.

28.7.2015