Τα χελιδόνια

ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ

Ήμουνα με το φίλο μου το Βάκη χτες το πρωί σε καφετέρια της οδού Λήδρας για καφέ. Τελειώσαμε το φραπέ μας και τις κουβέντες μας και χωρίσαμε γιατί εγώ είχα παρκάρει το αυτοκίνητό μου στο δημοτικό χώρο στάθμευσης στον προμαχώνα της πλατείας Σολομού και ο Βάκης στον υπόγειο δημοτικό χώρο στάθμευσης της Φανερωμένης. Καθοδόν προς το αυτοκίνητο, πέντε-δέκα λεπτά δρόμο, κατάλαβα ότι ήρθε για καλά το καλοκαίρι με τις ζέστες να μην αφήνουν καθόλου αέρα στον άνθρωπο να αναπνεύσει!. Το επιβεβαίωσα όταν μπήκα στο αυτοκίνητο και έπιασα το καυτό τιμόνι!

Μέσα στο αυτοκίνητο άκουσα από το ραδιόφωνο ότι θα γινόταν παρουσίαση ενός μυθιστορήματος με τον τίτλο «Τα χελιδόνια θα ξανάρθουν». Πρόκειται για ένα νέο μυθιστόρημα της Αλκυόνης Παπαδάκη. Ναι τα χελιδόνια θα ξανάρθουν και θα ξανάρθουν και θα ξανάρχονται!

Όταν θα αγοράζαμε ένα μικρό εξοχικό διαμερισματάκι κοντά στη θάλασσα ερωτήσαμε και ελέγξαμε τα πάντα. Για τον τίτλο ιδιοκτησίας, τα τετραγωνικά του, τα υλικά κατασκευής, τις σωλήνες νερού, τα κοινόχρηστα και για πολλά άλλα. Δε ρωτήσαμε όμως και για τα χελιδόνια! Αυτά που έρχονται και ξανάρχονται! Θα διερωτάστε ποια η σχέση των χελιδονιών με την αγορά ενός διαμερίσματος; Τι μας λέει αυτός και μπλέκει τα χελιδόνια; Ακούστε λοιπόν.

Το συγκρότημα με τα οχτώ διαμερίσματα έχει ανοιχτό κλιμακοστάσιο που καθιστά τα διαμερίσματα «διαμπερή» στον ήλιο, το φως και τον αέρα. Και εκεί έρχονται τα χελιδόνια! Και ξανάρχονται κάθε χρόνο. Χτίζουν τις φωλιές τους πάνω στους γλόμπους με το φωτισμό που έχει κάθε διαμέρισμα πάνω από την είσοδό του. Κάθε Άνοιξη λοιπόν βρίσκει ο καθένας μας μπροστά από την είσοδό του ξηρά χόρτα και λάσπη, από αυτά που φτιάχνουν τις φωλιές τους τα χελιδόνια, όμως δεν είναι μόνο αυτά. Υποφέρουμε για μερικούς μήνες από τα περιττώματα των πουλιών μέχρι η χελιδόνα να γεννήσει τα αυγά της, να τα εκκολάψει και να μάθουν τα χελιδονάκια να πετούν. Και μετά όλη η οικογένεια θα πάρει το δρόμο του γυρισμού, από τα περιττώματα των πουλιών! Μερικοί κάποτε προλαβαίνουμε και καλύπτουμε το γλόμπο με σακούλα από νάιλον και γλυτώνουμε, γιατί άπαξ και προλάβει το ζευγάρι και κτίσει τη φωλιά του, και αυτό το κάνει σε μια-δυο μέρες, ύστερα  κανένας δεν «τολμά» να του τη ξηλώσει! Ίσως κάποιοι από κάποια προκατάληψη και άλλοι από αγάπη προς τα πουλιά και μάλιστα προς τα «νεόνυμφα» πουλιά που προσπαθούν να φτιάξουν οικογένεια!

Και το δίδαγμα; Εάν θα αγοράσετε διαμέρισμα ρωτήστε αν την Άνοιξη έρχονται τα χελιδόνια!

Και μετά από όλα αυτά για τα χελιδόνια θυμήθηκα το μύθο του Αισώπου «Ένα χελιδόνι δεν φέρνει την Άνοιξη» Ένας σπάταλος και άσωτος νέος, λέει ο μύθος, αφού σπατάλησε όλη την περιουσία του πατέρα του, κράτησε ένα χιτώνα για να ζεσταίνεται το Χειμώνα. Μια μέρα είδε έξω από το παράθυρό του ένα χελιδόνι και σκέφτηκε ότι έφτασε η Άνοιξη. Πούλησε λοιπόν το χιτώνα και σπατάλησε όσα χρήματα πήρε. Την επομένη όμως άρχισε και πάλι το τσουχτερό κρύο και ο νεαρός μη έχοντας πια το χιτώνα του κρύωνε και υπέφερε! Έτσι έλεγε ο Αίσωπος «μία χελιδών έαρ ου ποιεί»!

Το κατέγραψε και ο Αριστοτέλης: «Το γαρ έαρ ούτε μία χελιδών ποιεί, ούτε μία ημέρα»!

Κ.Α,Χ.

2.7.2015