Τα Κάλαντα

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

Πίναμε τον πρώτο μετά-χριστουγεννιάτικο καφέ μας με το φίλο μου το Βάκη, σε γνωστή καφετέρια της οδού Λήδρας, έξω στο δρόμο με αναμμένες όμως τις ηλεκτρικές θερμάστρες, οπότε νάσου ένας ντυμένος ‘Aϊ Βασίλης με ένα κασετόφωνο που έπαιζε τα κάλαντα και μια άλλη μαζί του κι αυτή ντυμένη στα κόκκινα μ’ ένα πανεράκι στο χέρι να τριγυρνά τα τραπεζάκια για φιλοδώρημα. Πλησίασε και το δικό μας τραπεζάκι και πρόσεξα ότι ο φίλος μου ο Βάκης ετοιμαζόταν  να τους δώσει φιλοδώρημα. Τον σταμάτησα λέγοντάς του.

-          Μην το κάνεις αυτό Βάκη! Μην ενθαρρύνεις την επαιτεία και μη δίνεις λεφτά σε όποιον εκμεταλλεύεται την παράδοσή μας. Δεν μπαίνουν ούτε καν στον κόπο να τραγουδήσουν παρά μόνο κρατάνε το κασετόφωνο και πηγαίνουν από καφετέρια σε καφετέρια και πάλιν από την αρχή. Εξάλλου στο τέρμα της Λήδρας είμαι σίγουρος ότι τους περιμένει κάποιος «επιχειρηματίας» για να πάρει τις εισπράξεις και να τους δώσει «ψίχουλα»! Θυμάσαι που λέγαμε εμείς όταν ήμασταν μικροί τα κάλαντα;

-          Θυμάμαι πώς να μην θυμάμαι! Εγώ έπαιζα τη φυσαρμόνικα και άλλοι δυο τα τρίγωνα που φτιάχναμε με σίδηρο οικοδομής που το τρίβαμε να γυαλίσει. Άλλος κρατούσε τον κουμπαρά. Εσύ μας οργάνωνες! Πάντοτε είχες αρχηγικές τάσεις!

-          Θυμάσαι πώς αρχίζαμε;

-          «Καλήν εσπέραν άρχοντες

κι αν είναι ο ορισμός σας …»

-          Όχι! Πρώτα ρωτούσαμε «να τα πούμε, να τα πούμε;» Και μετά αρχίζαμε να τα λέμε.

-          Ναι, ναι έχεις δίκαιο! ΄Ολοι όμως μας έλεγαν να τα πούμε! Ακόμη κι εκείνος ο παράξενος ο δημοσιογράφος που δε μιλούσε σε κανένα!

-          Ναι εκείνος που νοίκιαζε ένα δωμάτιο με ανεξάρτητη είσοδο από την αυλή της κυρίας Άννας.

-          Γυρίζαμε όλη τη γειτονιά!

-          Μάλιστα! Δεν πηγαίναμε σε άλλες γειτονιές γιατί σεβόμασταν την «αποκλειστική οικονομική ζώνη» των παιδιών της άλλης γειτονιάς!

-          Και τελικά;

-          Στο τέλος πηγαίναμε στο σπίτι σου όπου η μητέρα σου μας έκανε τσάι και τρώγαμε τα μελομακάρονα με τα οποία μας φίλευαν οι γειτόνισσες.

-          Και μοιράζαμε και τα γρόσια που μας έβαζαν στον κουμπαρά μας!

-          Ναι σε τέσσερα ίσα μέρη ανεξάρτητα από το ποιος τραγουδούσε καλύτερα ή έπαιζε πιο μελωδικά τα τρίγωνα. Όμως δε λέγαμε τα κάλαντα…  «περί χρημάτων». Τα λέγαμε γιατί ήταν μέρος της ζωής μας! Μέρος των ηθών των Χριστουγέννων. Τα λέγαμε με αγάπη και μεγάλο σεβασμό γιατί αγγέλλαμε τη γέννηση του Χριστού στην ταπεινή φάτνη της Βηθλεέμ. Τα λέγαμε και το πιστεύαμε και δεν είχαμε κανένα εμπορικό σκοπό όπως κάνουν σήμερα αυτοί που εκμεταλλεύονται τα ήθη του λαού μας για να βγάλουν χρήματα. Δεν άκουσες που η αστυνομία συνέλαβε τρία άτομα που με το πρόσχημα να πουν τα κάλαντα απασχολούσαν τους νοικοκυραίους και έκλεβαν από τα σπίτια;

-          Ναι, ναι μια γυναίκα ντυμένη ΄Αϊ Βασίλης!

-          Ω οποία βεβήλωση του ονόματος του αγίου!

Κ.Α.Χ.

30.12.2014