Πρόσωπα και συνειρμοί (3)

ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΡΜΟΙ (3)

Συνεχίζω την αναφορά σε φίλους που στο μυαλό μου τους έχω συνδέσει με συγκεκριμένες ιδέες ή πράγματα με την ελπίδα ότι δεν θα … «κακοφανίσω» κανένα, ούτε από αυτούς που έχω αναφέρει ούτε από αυτούς που δεν καταγράψει! Δεν το νομίζω όμως αφού η φιλία είναι πιο πάνω από αυτές τις μικρές λεπτομέρειες που έτσι κι αλλιώς αποτελούν το αλατοπίπερό της!

Ο φίλος μου ο Ρένος (Ρ.Π.) που προανέφερα, καθηγητής σε Πανεπιστήμιο στη Νότια Αφρική (έχει χρόνια να επικοινωνήσω μαζί του και ίσως τώρα να είναι σε Πανεπιστήμιο στην Αγγλία) αγαπούσε τη μουσική. Η αδελφή του παρεμπιπτόντως είναι μουσικός! Τον Ρένο λοιπόν τον συνδέω με το Γιεχούντι Μενουχίν! Θα διερωτηθείτε ποιά η σχέση του με ένα τόσο διάσημο διευθυντή ορχήστρας, μακαρίτη τώρα (1916-1999)! Ο Γιεχούντι Μενουχίν γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη, Εβραικής καταγωγής όπως φαίνεται εξάλλου και από το όνομά του, ήταν βιρτουόζος στο βιολί και διευθυντής ορχήστρας. ΄Εζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στην Αγγλία και κατά τη διάρκεια του πολέμου διασκέδαζε τα συμμαχικά στρατεύματα με τη μουσική του.

Ο φίλος μου ο Ρένος λοιπόν είχε ένα φίλο που έπαιζε βιολί στη συμφωνική ορχήστρα της πόλης (τον λέγαμε μακροπόδαρο γιατί ήταν ψηλός και είχε μακριά πόδια, λίγο ασύμμετρα με το υπόλοιπο σώμα του). Ο μεγάλος μαέστρος Γιεχούντι Μενουχίν ήρθε τότε εκεί και θα διηύθυνε για μια βραδιά τη συμφωνική ορχήστρα της πόλης. Τα εισιτήρια είχαν γίνει ανάρπαστα αλλά εμείς είχαμε «μέσον» τον φίλο του Ρένου και εξασφαλίσαμε δύο. ΄Ετσι ευτυχώς πήγαμε και εμείς και απολαύσαμε το μαέστρο! Στη συνέχεια γίναμε μέλη των φίλων της ορχήστρας και εξασφαλίζαμε φτηνότερα εισιτήρια για τα κονσέρτα. ΄Εκτοτε όμως εγώ συνδέω το Ρένο με το όνομα του Γιεχούντι Μενουχίν!

Το άρωμα του καφέ το αισθανόσουν πριν καν μπεις στο διαμέρισμα, όπου διέμενε  ο φίλος μου ο Αντρέας (Α.Τ.). Τεχνολόγος τροφίμων που διετέλεσε διευθυντής σε εργοστάσια ποτών σε τρεις χώρες και τώρα ζει στην Αγγλία. Νοίκιαζε ένα δωμάτιο με τη σύντροφό του και στη συνέχεια σύζυγό του με την οποία απέκτησε δύο υπέροχες κόρες. Ο Αντρέας δυστυχώς έχασε τη σύζυγό του πρόσφατα από την επάρατο νόσο …

Κάθε φορά λοιπόν που βλέπω μπρίκι θυμάμαι τον Αντρέα για τον οποίο μάλιστα λέγω ότι το μπρίκι είναι «συνέχεια του χεριού του» επικαλούμενος τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο. ΄Οποτε πήγαινα να τον επισκεφθώ αμέσως έτρεχε να ψήσει καφέ. Αυτό έκανε με όλους τους φίλους φυσικά. Το έκανε όμως όταν απουσίαζε η σύντροφός του γιατί όταν ήταν αυτή στο σπίτι αναλάμβανε εκείνη τη φιλοξενία σαν μια καλή νοικοκυρά! Ο Αντρέας, προοδευτικός, σοβαρός αλλά προσιτός, την αγαπούσε πολύ, έδινε και τη ζωή του που λέγει ο λόγος. Όμως ήταν παραδοσιακός όσον αφορά την τάξη σε ένα νοικοκυρεμένο σπίτι! Ο Αντρέας λοιπόν πρέπει να αναφέρω συνόδευε πάντοτε τον καφέ του με τσιγάρο! Δυο πράγματα νομίζω δεν θα μπορούσαν ποτέ να λείψουν, εκτός από τη φιλοξενία του, από το σπίτι του! Ο καφές και το τσιγάρο!

΄Ενας άλλος συμφοιτητής και φίλος είναι ο Νίκος από την Κρήτη (Ν.Β.). Μηχανολόγος μηχανικός με ειδικότητα στους ψυχτικούς θαλάμους. Πρέπει τώρα να βρίσκεται και να εργάζεται στην Κρήτη. Τουλάχιστο αυτά είχα πληροφορηθεί πριν από αρκετά, ομολογουμένως χρόνια. Το Νίκο το συνδέω με την πολιτική. Ότι και να συζητούσες μαζί του στο τέλος θα έφερνε την κουβέντα στα πολιτικά και στα κομματικά. ΄Ηταν τότε που υπήρχε η μεγάλη διαμάχη ΚΚΕ εσωτερικού και εξωτερικού και δεν έχανε στιγμή να αλλάξει το θέμα της συζήτησης και να την οδηγήσει στα πολιτικά. Αν θυμάμαι καλά υπέβαλε και μια φορά υποψηφιότητα για βουλευτής Κρήτης. Το λέγω αυτό χωρίς να είμαι βέβαιος και αν κάνω λάθοςας μου συγχωρεθεί! Πάντοτε του έλεγα τότε «άντε να τελειώσεις τις σπουδές σου και με το καλό βουλευτής!»

Κ.Α.Χ.

17.11.2014