Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας

«Ο ΤΖΙΤΖΙΚΑΣ ΚΙ Ο ΜΕΡΜΗΓΚΑΣ»

Τελειώσαμε το φραπέ μας στο περίπτερο του κοινοτικού πάρκου Ζυγίου και πήραμε το δρόμο προς τη μαρίνα. Καθοδόν βρεθήκαμε μπροστά από μια καφετέρια με το φανταχτερό όνομα που θα ταίριαζε για όνομα καφετέριας σε πόλη, το «So café», οπότε μου λέει ο φίλος μου ο Βάκης:

-          Δεν πίνουμε ακόμη ένα καφέ;

-          Και δεν πίνουμε!

Καθίσαμε με θέα και πάλι τη θάλασσα, παραγγείλαμε τους καφέδες μας και άρχισα την κουβέντα!

-          Βάκη, ξέρεις τι μου θύμισε ο διάλογός μας πριν καθίσουμε στην καφετέρια, εκείνο το «δεν πίνουμε … και δεν πίνουμε»;

-          Πού να ξέρω; Για λέγε!

-          Ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Νίκος Γκάτσος σύχναζαν στην καφετέρια «Φλόκα» στην Πανεπιστημίου. Περνούσαν εκεί ώρες και ώρες κουβεντιάζοντας και πίνοντας τον καφέ τους. Εκεί το γκαρσόνι κατά διαστήματα περνούσε διακριτικά κυλώντας ένα αμαξάκι με γλυκά και όποιος από τους θαμώνες επιθυμούσε έπαιρνε το γλυκό που του άρεσε. Όταν το αμαξάκι έφτανε μπροστά τους, έλεγε ο Μάνος στο Νίκο:

«Νίκο, δεν παίρνουμε μια πάστα;» και ερχόταν η απάντηση.

«Και δεν παίρνουμε, Μάνο;»

΄Υστερα από καμιά ώρα νάτο και πάλι το αμαξάκι με τα γλυκά μπροστά τους.

«Μάνο, δεν παίρνουμε μια σοκολατίνα;» και ερχόταν η ίδια απάντηση πάλι.

«Και δεν παίρνουμε, Νίκο;»

-          Ωραία αλλά θύμισέ μου τώρα εκείνο το μύθο του Αισώπου «Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας» που μου ανέφερες όταν είμαστε στο κοινοτικό πάρκο γιατί δε τον θυμάμαι καθόλου!

-          Λοιπόν, παρόλο που πετάγεσαι σε άλλο θέμα, στα αρχαία Ελληνικά ο μύθος τιτλοφορείται «Τέττιξ και μύρμηξ» και περίπου έχει ως εξής: Το καλοκαίρι ο τζίτζικας κάθεται στο δέντρο και τραγουδάει ανέμελα διασκεδάζοντας. Κάτω στη γη τα μυρμήγκια εργάζονται ασταμάτητα μαζεύοντας και αποθηκεύοντας σπόρους για να έχουν τροφή κατά τις δύσκολες μέρες του χειμώνα. Ήρθε λοιπόν ο χειμώνας και τα μυρμήγκι είχε τροφή ενώ ο τζίτζικας πεινούσε και πήγε στο μυρμήγκι και ζήτησε λίγη τροφή. Το μυρμήγκι το ρώτησε: «Τι έκανες όλο το καλοκαίρι και δε μάζευες τροφή;» «Τραγουδούσα» του απάντησε. «Τότε ήρθε η ώρα να αρχίσεις να χορεύεις!»

-          Κάποια παροιμία μου θυμίζει αυτός ο μύθος!

-          «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν!»

-          Ναι αυτή είναι!

-          Σημείωσε φίλε Βάκη ότι ο Αίσωπος δεν έγραψε ούτε μια πρόταση στη ζωή του. Διηγιόταν τις ιστορίες του και αυτές σώθηκαν από στόμα σε στόμα! Σήμερα οι μύθοι του Αισώπου κυκλοφορούν σε βιβλία εικονογραφημένα και πολλοί έχουν γίνει και ταινίες κινουμένων σχεδίων. Στην παιδική μου ηλικία θυμάμαι ότι η μητέρα μου μού είχε αγοράσει ένα βιβλίο με τους μύθους του Αισώπου που το είχα διαβάσει πολλές φορές. Δεν το χόρταινα!

Κ.Α.Χ.

18.6.2015