Η καθαριότης είναι μισή αρχοντιά

«Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΣΗ ΑΡΧΟΝΤΙΑ!»

Με το φίλο μου το Βάκη βρεθήκαμε χτες και πρωί-πρωί ξεκινήσαμε για το Ζύγι, έτσι για αλλαγή, για μπάνιο, καφέ και ψάρι! Μετά το μπάνιο στη θάλασσα σε παραλία «πριβέ» και πριν το μεσημεριανό, επισκεφθήκαμε τη μαρίνα ή το αλιευτικό καταφύγιο που κατασκευάστηκε πριν μερικά χρόνια και έγινε πραγματικό στολίδι προσδίδοντας ιδιαίτερη θαλασσινή γοητεία σ’ αυτό το μικρό αλλά γραφικό ψαροχώρι. Δυστυχώς όμως διαπιστώσαμε τον ανύπαρκτο πολιτισμό μας! Τα αυτοκίνητα να κυκλοφορούν και να σταθμεύουν παντού. Πινακίδες ριγμένες κάτω γιατί προφανώς δεν άρεσε το περιεχόμενό τους σε κάποιους! Ακαθαρσίες όπου και να κοιτάξεις λες και από τότε που κατασκευάστηκε το λιμανάκι κανένας δε φρόντισε να το καθαρίσει έστω και μια φορά! Τα ντεπόζιτα για τα άχρηστα μηχανέλαια χωρίς καλύμματα, κάποιος τα αφαίρεσε πιθανόν για προσωπική του χρήση. Πιο πέρα ένα φωτιστικό σπασμένο. Κυρίως όμως το νερό της θάλασσας μολυσμένο. Γεμάτο ακαθαρσίες, μηχανέλαια και πλαστικά μπουκάλια.

Στο σημείο ανέλκυσης και καθέλκυσης σκαφών υπάρχουν δύο πινακίδες με την ένδειξη «απαγορεύεται η στάθμευση». Και όμως μέτρησα έξι αυτοκίνητα σταθμευμένα εκεί. Τη διπλανή πλατεία της μαρίνας «κοσμεί», εδώ και δέκα μήνες, όπως μου είπαν οι ντόπιοι, ένα τεράστιο «κλουβί» για ψάρια, από κάποιο ιχθυοτροφείο.

Και το σκανδαλώδες; Το κράτος ξόδεψε εκατομμύρια για την κατασκευή της μαρίνας για να επωφεληθεί ένας ιδιώτης. Συγκεκριμένα ένας ιδιώτης εστιάτορας που επεκτάθηκε στο δημόσιο χώρο κατασκευάζοντας δυο καλυμμένους χώρους και ένα ακάλυπτο με καμιά διακοσαριά τραπεζάκια. Μόνιμες εγκαταστάσεις που αποκλείεται να έχουν δοθεί γι’ αυτές άδειες ή αν έχουν δοθεί τότε θα πρέπει ο Γενικός Ελεγκτής να αναλάβει δράση!

Δίπλα στη μαρίνα λειτουργούν τρεις-τέσσερεις ψαροταβέρνες, κοντά στο κύμα, καθαρές και περιποιημένες, έτοιμες να εξυπηρετήσουν τους επισκέπτες, ντόπιους και ξένους. Όμως ως εκεί. Δίπλα από τους καθαρούς χώρους των εστιατορίων, οι  χώροι στάθμευσής τους, είναι γεμάτοι αγριόχορτα, πλαστικές μπουκάλες και σακούλες, χαρτιά και τενεκεδάκια. Θυμήθηκα από το Ευαγγέλιο το «έξωθεν κεκονιασμένοι και μέσα γεμάτοι οστά»! Το χειρότερο και αξιοκατάκριτο είναι πως κανένας δε νοιάζεται για την καθαριότητα, ούτε οι εστιάτορες, ούτε το Κοινοτικό Συμβούλιο.

Κάποτε ταξιδεύοντας με αεροπλάνο των πάλαι ποτέ Κυπριακών Αερογραμμών, μετροφυλλούσα το περιοδικό της εταιρίας και έπεσα πάνω σε ένα κείμενο που σύστηνε στους επισκέπτες να επισκεφθούν «το μικρό γραφικό ψαροχώρι του Ζυγίου για να απολαύσουν τις φυσικές του ομορφιές και το καλό ψάρι». Διερωτώμαι με ποιες εντυπώσεις θα φεύγουν οι τουρίστες απ’ εκεί που μετά το ωραίο τους γεύμα ή δείπνο σε κάποιο εστιατόριο πέφτουν πάνω στα αγριόχορτα και στα σκουπίδια! Πάντως πρέπει να πω πως κάθε φορά που βλέπω φωτογραφίες από την Κύπρο σε περιοδικά νομίζω πως είμαι από άλλο πλανήτη! Πώς τα καταφέρνουν οι φωτογράφοι και βρίσκουν τόσο ωραία τοπία και αποκρύβουν τα σκουπίδια, είναι απορίας άξιον!

Καθίσαμε λοιπόν με το φίλο μου το Βάκη σε μια καφετέρια για φραπέ. Δεν διέφερε από τις καφετέριες της πόλης παρά μόνο σε ένα πράγμα. Στην τιμή του καφέ που ήταν κατά ένα με ενάμιση Ευρώ χαμηλότερη!

-          Θυμάσαι φίλε Βάκη  που μαθαίναμε στο δημοτικό σχολείο, το Αρρεναγωγείο, ότι «η καθαριότης είναι μισή αρχοντιά»;

-          Και βέβαια το θυμάμαι! Μας το επαναλάμβανε συχνά-πυκνά ο δάσκαλός μας.

-          Βλέποντας όμως όλες αυτές τις ακαθαρσίες καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει  πλέον καθόλου αρχοντιά σ’ αυτόν εδώ τον τόπο! Σκέφτομαι και κάτι άλλο φίλε μου πολύ θετικό. Η μαρίνα Ζυγίου αποτελεί ισχυρό αποδεικτικό στοιχείο ότι οι επενδύσεις δημιουργούν και νέες δραστηριότητες και ευκαιρίες απασχόλησης. Για παράδειγμα «ξεφύτρωσαν» χώροι «διαχείμανσης» σκαφών, εργαστήρια επισκευής τους και άλλα παρεμφερή. Μέχρι που όπως μου είπαν οι κάτοικοι λειτουργεί και υπηρεσία παράδοσης για σουβλάκια στα σκάφη!

Κ.Α.Χ.

16.6.2015