Ο τζίτζικας

O TZITZIKAΣ

Με το φίλο μου το Βάκη καθόμαστε κάτω από τη σκιά ενός δέντρου στο κοινοτικό πάρκο Ζυγίου και απολαμβάνουμε γουλιά-γουλιά το φραπέ μας. Ατενίζοντας το «απέραντο γαλάζιο της θάλασσας» κατά που λεν και οι δημοσιογράφοι στις ανταποκρίσεις τους από τις παραλιακές μας πόλεις ή όπως γράφουν και οι μαθητές της τρίτης Λυκείου στις εκθέσεις τους στα Νέα Ελληνικά. Στο βάθος βλέπουμε και τη μαρίνα Ζυγίου με τις ψαρόβαρκες και τα κότερα με τα ψηλά τους κατάρτια.

-          «Τα αηδόνια δε σ’ αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες», λέει ο φίλος μου ο Βάκης, έτσι ουρανοκατέβατα!

-          Τα τζιτζίκια δε σ’ αφήνουνε να απολαύσεις το φραπέ σου στο Ζύγι! Αυτό είναι που ταιριάζει καλύτερα εδώ που καθόμαστε, φίλε μου!

-          Δε μου λες, υπάρχει διαφορά μεταξύ τζίτζικα, ζίζιρου, που λέμε εδώ στην Κύπρο, και κάκαρου;

-          Κάποιος θα σου πει ότι δεν υπάρχει καμιά διαφορά. Εγώ πάντως όταν είμαστε μικρά παιδιά και κυνηγούσαμε τζιτζίκια έβλεπα διαφορά μεταξύ τζίτζικα και κάκαρου.

-          Σαν ποιά διαφορά;

-          Ο κάκαρος είναι λιγάκι πιο μεγάλος από το τζίτζικα και λιγάκι πιο ανοιχτόχρωμος.

-          Άλλη διαφορά;

-          Στη μελωδία! Ο τζίτζικας κάνει «ζι-ζι» ενώ ο κάκαρος «κα-κα»!

-          Δηλαδή είσαι σωστός «ζιζιρολόγος»!

-          Βάκη, μη συμπεριφέρεσαι σαν ζίζιρος! Λοιπόν θυμάσαι που μαζεύαμε τα τζιτζίκια και τα βάζαμε σε ένα άδειο σπιρτόκουτο;

-          Ναι βέβαια.

-          Και μετά πηγαίναμε στης γιαγιάς μου το σπίτι και τα δίναμε στους γάτους που τα άρπαζαν με ένα σάλτο στον αέρα!

-          Μερικές φορές τους κόβαμε το ένα φτερό και τα αφήναμε στους γάτους που πριν τα καταβροχθίσουν έπαιζαν για λίγο μαζί τους.

-          Βάκη θυμάσαι που υπήρχε στο Καϊμακλί ένας μπακάλης που τον έλεγαν Κάκαρο; Ξέρεις πώς πήρε αυτό το όνομα;

-          Είναι το επίθετο της οικογένειας!

-          Όχι, το πήρε από τους κάκαρους !

-          Πώς;

-          Ένας ξάδελφος, που λέει ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ κάκαρου και τζίτζικα μου διηγήθηκε ότι αυτός ο μπακάλης για να προσελκύει τα παιδιά να ψωνίζουν από κοντά του σκαρφίστηκε το εξής. Είπε στα παιδιά ότι ανταλλάσσει κάθε  τζίτζικα με μια καραμέλα. Τα παιδιά του έπαιρναν ας πούμε δέκα τζιτζίκια και αυτός ξεχώριζε μόνο ένα λέγοντας του! «Αυτοί οι εννιά είναι ζίζιροι! Μόνο αυτός είναι κάκαρος» και έτσι του έδινε μόνο μια καραμέλα! Από τότε του έμεινε το Κάκαρος και όλοι οι απόγονοί του έχουν αυτό το επίθετο! Να σου πω και μια φράση το τζίτζικα που λέμε τώρα το καλοκαίρι;

-          Ακούω.

-          Σκάει ο τζίτζικας, λέμε όταν κάνει αφόρητη ζέστη και ξέρεις γιατί;

-          Για λέγε!

-          Δυο φίλοι κάθονται στη ζέστη του καλοκαιριού κάτω από ένα δέντρο. Επικρατεί απόλυτη ησυχία όταν ξαφνικά ακούγεται ένας θόρυβος. «Τι γίνεται;» ρωτά ο ένας. «Έσκασε κανένας τζίτζικας!» του απαντά ο άλλος . Υπάρχει και ο μύθος του Αισώπου «Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας» αλλά μία άλλη φορά! Πιες τώρα το φραπέ σου κι απόλαυσε ησυχία!

Κ.Α.Χ.

17.6.2015