Ο κίτρινος ελέφαντας

Ο ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΕΛΕΦΑΝΤΑΣ

(Όταν ήταν μικρές οι δυο μου κόρες αυτοσχεδίαζα και τους έλεγα παραμύθια για να τις απασχολώ και να τις διασκεδάζω. Πριν μερικές μέρες όταν ήμουν στο Λονδίνο και μπήκα στο ταξί για το Χήθροου, καθώς τις αποχαιρετούσα κουνώντας το χέρι μου θυμήθηκα ένα από αυτά και το καταγράφω στη συνέχεια)

«Αεροπόρος είμαι εγώ

στον ουρανό ψηλά πετώ!

Βλέπω τη γη κάτω μικρή

σαν κουλουράκι στο χαρτί!

Αυτό το τραγουδάκι έλεγε χαρούμενος ο πιλότος Τζίμης καθώς πετούσε με το αεροπλάνο του πάνω από τη ζούγκλα της Αφρικής. Το αεροπλάνο του, ένα γκρίζο, παλιό μεταγωγικό, δικινητήριο με δυο έλικες που στριφογύριζαν αγκομαχώντας από την κούραση, όταν περνούσε μέσα από τα σύννεφα γινόταν αόρατο! ΄Ηταν φορτωμένο με κάτι μεγάλα βαρέλια γεμάτα μπογιές διαφόρων χρωμάτων και τα μετέφερε στο νότιο άκρο της αφρικανικής ηπείρου για να βάψουν με χαρούμενα χρώματα τα νηπιαγωγεία στα οποία πήγαιναν τα μικρά παιδάκια για να «μάθουν γράμματα και πολλά άλλα πράγματα»!

Σε κάποια στιγμή ακούστηκε από τη μηχανή του αεροπλάνου ένας δυνατός θόρυβος «Τσουκ-τσιπ Τσουκ-τσιπ» και το αεροπλάνο ταρακουνήθηκε και άρχισε να χάνει ύψος! Ο Τζίμης που ήταν πολύ έμπειρος πιλότος κατάφερε και το ανέβασε και πάλι ψηλά. Τα πράγματα ηρέμησαν και ο Τζίμης το έριξε και πάλι στο τραγούδι. Δεν πρόλαβε όμως να το τελειώσει και η μηχανή και πάλι «Τσουκ-τσιπ, Τσουκ-τσιπ» αυτήν τη φορά πιο δυνατά! Το αεροπλάνο έχασε πολύ ύψος και ο Τζίμης παρά τις προσπάθειές του αυτή τη φορά δεν κατάφερε να το ανεβάσει. ΄Αρχισε λοιπόν να ρίχνει βαρέλια κάτω στη γη και αφού έριξε περίπου τα μισά κατάφερε να κερδίσει ύψος και να συνεχίσει το ταξίδι του για τον προορισμό του.

Κάτω στη γη μέσα στη ζούγκλα η μαϊμού η κομμώτρια χτένιζε εκείνη την ώρα τη χαίτη ενός λιονταριού και έβαζε όλη της την τέχνη να κάνει το βασιλιά των ζώων όσο πιο όμορφο μπορούσε! Μόλις τέλειωσε το χτένισμα και είπε στο λιοντάρι «με τις υγείες σας!» ακούστηκε ένας πολύ δυνατός θόρυβος «Νταγκ» και ένα βαρέλι έπεσε δίπλα από το κομμωτήριο της μαϊμούς.

Η μαϊμού φοβήθηκε πολύ. Όταν συνήλθε πλησίασε το βαρέλι και διαπίστωσε ότι περιέχει κίτρινη μπογιά. Σκέφτηκε ότι η μπογιά θα της είναι πολύ χρήσιμη και το κύλισε το βαρέλι μεταφέροντάς το πιο κοντά στην καρέκλα του κομμωτηρίου της. Εκείνη την ώρα περνούσε από εκεί ένας γκρίζος ελέφαντας που χαιρέτησε την κομμώτρια της ζούγκλας.

-          Καλημέρα δεσποινίς μαϊμού!

-          Καλημέρα κύριε ελέφαντα! Δεν έρχεσαι να σε περιποιηθώ;

-          Μα όσο και να με περιποιηθείς πάντα γκρίζος μένω! Κοιτάζω το ωραίο χρώμα του βασιλιά μας, του λιονταριού και θα ήθελα να έχω κι εγώ ένα τέτοιο ωραίο χρώμα!

-          ΄Ελα, μόλις παρέλαβα από την Ευρώπη το κατάλληλο χρώμα για σένα!

Αφού κάθισε  λοιπόν ο ελέφαντας στο κομμωτήριο η μαϊμού πήρε την μπογιά από το βαρέλι καιάρχισε να τον βάφει κίτρινο. Της πήρε πολλή ώρα να τελειώσει επειδή ο ελέφαντας είναι μεγαλόσωμος και τεράστιος. Όταν τέλειωσε το βάψιμο πήρε ένα καθρέφτη όπου ο ελέφαντας είδε τον εαυτό ωραία βαμμένο και έδειξε πολύ ευχαριστημένος. Πλήρωσε τη μαϊμού, της άφησε και ένα μεγάλο φιλοδώρημα και βγήκε έξω περπατώντας επιδεικτικά για να τον βλέπουν τα άλλα ζώα και να θαυμάζουν το καινούριο του χρώμα!

Εκείνη τη μέρα όμως έκανε τρομερή ζέστη και καθώς ο ελέφαντας περνούσε δίπλα από μια λιμνούλα μπήκε μέσα να δροσιστεί. Όταν βγήκε έξω η μπογιά είχε ξεπλυθεί και ήταν πάλι ένας γκρίζος ελέφαντας. «Δεν πειράζει –σκέφτηκε- αφού γκρίζο με έκανε ο θεός γκρίζος θα μείνω!»

Κ.Α.Χ.

9.5.2015