Από λάθος χειρισμό

ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟ

ΕΙΚΟΣΤΗ ΕΚΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ «ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ»,  ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ …

΄Ηταν ακόμη σχετικά νέος άνκαι συνταξιούχος. Είχε κλείσει τα πενήντα πέντε το Γενάρη, πριν τέσσερεις μήνες και επέστρεψε στην πατρίδα του, την Κύπρο, να ξεκουραστεί και να ζήσει το «υπόλοιπο του βίου του» με ησυχία και ηρεμία, μακριά από την πολυκοσμία και τη ζωή της μεγαλούπολης της Νέας Υόρκης. Εκεί είχε πάει πριν τριάντα χρόνια για σπουδές με σκοπό να επιστρέψει πίσω μόλις έπαιρνε το πτυχίο του. ΄Ετσι είχε πει  στον εαυτό του και έτσι υποσχέθηκε και σε ένα κορίτσι της γειτονιάς του, πέντε σπίτια από το πατρικό του σπίτι.

Τέλειωσε τις σπουδές του και ενώ ετοιμαζόταν να επιστρέψει έμαθε δυστυχώς ότι το κορίτσι δεν τον περίμενε πια … Πολύ στεναχωρημένος διέκοψε αμέσως κάθε επικοινωνία και βρήκε  δουλειά σε μια εταιρεία στο χρηματιστήριο. Δούλεψε σκληρά, δέκα με δώδεκα ώρες τη μέρα. Αφού μάζεψε αρκετά χρήματα απεφάσισε τελικά να επιστρέψει πίσω , στον τόπο του στην ηλικία των πενήντα πέντε χρόνων!

Αγόρασε ένα διαμέρισμα στο ρετιρέ μιας πολυκατοικίας στη Λευκωσία, το επίπλωσε και απολάμβανε την ησυχία του και τη μοναξιά του που μάλλον την επεδίωκε ύστερα από μια τόσο έντονη ζωή στη μεγαλούπολη της Νέας Υόρκης.

Στην Κύπρο όταν έφτασε πληροφορήθηκε από κάποιο παλιό του γείτονα από την παιδική του ηλικία εκεί στο Καιμακλί ότι εκείνο το κορίτσι ήταν ακόμη … «κορίτσι». «Δηλαδή τι κορίτσι», του είπε ο γείτονας «γεροντοκόρη». ΄Εμαθε τελικά ότι δεν παντρεύτηκε ποτέ της και κατάλαβε ότι το μήνυμα που πήρε πριν 26-27 χρόνια ήταν λανθασμένο ή και σκόπιμο!

Καθόταν λοιπόν μπροστά από την τηλεόραση και παρακολουθούσε ένα ντοκιμαντέρ για ένα αεροπορικό δυστύχημα που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 167 ανθρώπων. Οι ειδικοί ανέλυαν όλα τα δεδομένα της πτήσης, τις καιρικές συνθήκες, το προσόντα των χειριστών, τα δεδομένα από το μαύρο κουτί και κατέληξαν ότι επρόκειτο για ανθρώπινο λάθος. Το αεροπλάνο κατέληγε η έκθεση των εμπειρογνωμόνων κατέπεσε από «λάθος χειρισμό». Μάλιστα το ντοκιμαντέρ τέλειωνε με το κλείσιμο ενός φακέλου και την τοποθέτηση στο εξωτερικό του μιας σφραγίδας που έγραφε «από λάθος χειρισμό».

΄Εκλεισε την τηλεόραση και σηκώθηκε. ΄Εκανε τρία-τέσσερα βήματα και ξανακάθισε. Σηκώθηκε και πάλι, πήγε στο υπνοδωμάτιό του ντύθηκε και κατέβηκε από τη σκάλα της πολυκατοικίας πηδώντας δυο-δυο τα σκαλιά. Είχε πατήσει το κουμπί του ανελκυστήρα αλλά δεν είχε καν την υπομονή να περιμένει.

Βγήκε στο δρόμο. Σταμάτησε ένα ταξί, αφού ακόμη δεν ήρθε το αυτοκίνητο που είχε παραγγείλει και είπε στον οδηγό να τον πάει στην οδό που ήταν το πατρικό του σπίτι στο οποίο έμεναν τώρα κάποιοι νοικάρηδες. Κατέβηκε εκεί μπροστά από την είσοδο του σπιτιού του, εκεί όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. ΄Εριξε μια κλεφτή ματιά και προχώρησε προς το σπίτι όπου έμενε εκείνο το κορίτσι που του υποσχέθηκε πριν τριάντα πέντε χρόνια ότι θα επέστρεφε αμέσως μετά τις σπουδές του. Ανέβηκε με αποφασιστικότητα τα πέντε σκαλιά της εισόδου και κτύπησε την πόρτα. Χτύπησε με εκείνο το χερούλι που είχαν οι παλιές πόρτες, πριν τοποθετηθούν τα ηλεκτρικά κουδούνια. Του άνοιξε το κορίτσι εκείνο που ήξερε και άφησε με την υπόσχεση να γυρίσει. Τον κοιτούσε με ένα βλέμμα απορίας, αβεβαιότητας  και αμηχανίας. Εκείνος όμως με σταθερή φωνή της λέει:

-          Μέχρι σήμερα ζήσαμε χώρια! Ας μη συνεχίσουμε το ίδιο, από λάθος χειρισμό!

Αυτά είπε και την έσφιξε στην αγκαλιά του!

Κ.Α.Χ.

5.4.2015