Ακόμη ένας θείος

ΑΚΟΜΗ ΕΝΑΣ ΘΕΙΟΣ

ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΠΡΩΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ «ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ», ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ …

΄Οποτε ακούω για μετανάστες από την Αφρική να χάνουν τη ζωή τους στη Μεσόγειο προσπαθώντας με σαπιοκάραβα να φτάσουν σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα για μια καλύτερη ζωή θυμάμαι τα παιδιά της γιαγιάς μου που μετανάστευσαν στην Αφρική για να βρουν την τύχη τους. Πριν μισό αιώνα οι μεταναστευτικές ροές ήταν αντίθετες, Ευρώπη-Αφρική ενώ τώρα έγιναν Αφρική-Ευρώπη. Ξέρω θα μου πείτε για τις αποικίες, την εκμετάλλευση των πόρων και του εργατικού δυναμικού. Εδώ όμως το θέμα είναι άλλο!

 Η γιαγιά μου, είχε έξι παιδιά από τα οποία τα τρία, ο πρωτότοκος γιος της και οι δύο μικρότερες κόρες της πήγαν στην Αφρική για ένα καλύτερο μέλλον. Μάλιστα αυτά ήταν τα τρία από τα έξι της παιδιά που κατάφερε παρά τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που είχε, να τα στείλει στο Γυμνάσιο απ’ όπου αποφοίτησαν με άριστα! Τα άλλα τρία της παιδιά, δύο κόρες και ένας γιος έμειναν στην Κύπρο. Αν με ρωτήσετε ποια παιδιά βρήκαν την τύχη τους , αυτά που πήγαν στην Αφρική ή αυτά που έμειναν στην Κύπρο, μάλλον θα απαντούσα αυτά που έμειναν στην πατρίδα τους! Και τύχη φυσικά δεν σημαίνει απαραίτητα μόνο τα λεφτά, είτε πολλά είτε λίγα!

Ο πρωτότοκος γιος της γιαγιάς μου τέλειωσε το Παγκύπριο Γυμνάσιο και απασχολήθηκε για λίγο στη Σεβέρειο Βιβλιοθήκη και στην Τράπεζα Κύπρου, αν «κρυφάκουσα» σωστά! Με χίλια δυο βάσανα τον έστειλαν στο Γυμνάσιο με την προοπτική να εργαστεί και να βοηθήσει τα άλλα του αδέλφια να πάνε κι’ αυτά στο Γυμνάσιο. Αποφάσισε όμως τελικά να φύγει για την Αφρική «όπου θα έβγαζε, όπως πίστευε ο ίδιος, πολλά λεφτά και θα βοηθούσε περισσότερο». ΄Εφυγε για τη Γκάνα ή τη Νιγηρία όπου εργάστηκε και έβγαλε πράγματι αρκετά λεφτά όμως απ’ ότι άκουσα από τους μεγάλους μετά την κατάργηση της αποικιοκρατίας έχασε τα πάντα! Το μόνο που έστειλε απ’ εκεί ήταν κάτι δέρματα κροκοδείλου! ΄Ετσι οι δυο μεγαλύτερες κόρες της γιαγιάς, η μητέρα μου και η θεία Αλίκη, είχαν από μια τσάντα και από ένα ζευγάρι παπούτσια από δέρμα κροκοδείλου!

Ο θείος αυτός που είχε ασχοληθεί στην Αφρική με μεταφορές μεταλλεύματος από τα ορυχεία στα λιμάνια νυμφεύθηκε με μια κοπέλα από το Λίβανο και όταν έχασε τα πάντα στην Αφρική εγκαταστάθηκε αρχικά στη Βηρυτό. Απέκτησε τέσσερα παιδιά από τα οποία τα δύο είναι στην Κύπρο, το ένα στην Αυστραλία και το άλλο στο Λίβανο.

Στη συνέχεια ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Κύπρο απ’ όπου πήγε για δουλειά στις χώρες του Αραβικού Κόλπου. ΄Ηταν περιζήτητος γιατί εκτός από τα Ελληνικά ήξερε Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά και Αραβικά.

Αφυπηρέτησε και επέστρεψε στην Κύπρο όπου τον χάσαμε σχετικά νωρίς, από διαβήτη. Αγαπούσε πολύ το φαγητό και δεν ξέρω αν ο διαβήτης οφείλεται σ’ αυτή του την αγάπη! Πάντως η γιαγιά μου έλεγε πάντοτε ότι όταν είχε όλα της τα παιδιά μικρά στο σπίτι αυτός έτρωγε τη μερίδα του λέοντος ξεγελώντας τα υπόλοιπα αδέλφια του! Επίσης άκουσα να λένε ότι, μια φορά μέχρι να καθίσουν οι άλλοι στο τραπέζι, αυτός άδειασε την κούπα με τη σούπα αυγολέμονο απ’ όπου θα έβαζαν και όλοι οι άλλοι στο πιάτο τους για να δειπνήσουν!

Κ.Α.Χ.

20.4.2015