Πίπτει χιών!

ΠΙΠΤΕΙ ΧΙΩΝ!

Με το φίλο μου το Βάκη βρισκόμασταν σε μια από τις νέες καφετέριες της ΄Εγκωμης και σχεδόν είχαμε τελειώσει τον καφέ μας τον οποίο απολαύσαμε στη ζεστασιά που έβγαζαν τα ξύλα που καίονταν στο μεγάλο τζάκι δίπλα στον τοίχο. ΄Ημουν έτοιμος να εισηγηθώ να αναχωρήσουμε μια και είχαμε πάει με ένα αυτοκίνητο, παρόλο που δεν το έκανε η καρδιά μου να αφήσω τη ζεστασιά του τζακιού. ΄Εξω έκανε τσουχτερό κρύο. Όπως μας είπαν οι μετεωρολόγοι ήταν η πιο κρύα μέρα του φετεινού Χειμώνα. Αντί αυτού λέγω στο φίλο μου:

-          Βάκη, μάλλον πάμε για δεύτερο καφέ!

-          Γιατί; Τί έγινε;

-          Πίπτει χιών!

-          Τί κάνει;

-          Il tombe la neige! Που θα έλεγε ή μάλλον που θα τραγουδούσε και ο Ανταμό!

-          Εγήγησέ μου! Τί συμβαίνει;

-          Χιονίζει Βάκη, χιονίζει στη Λευκωσία!

-          Ω! Τι ωραίο θέαμα! Πάω για καφέ! Τον ίδιο;

-          Τον ίδιο, αλλά με σαντιγί να ταιριάζει με το χιόνι!

Ο Βάκης επέστρεψε από τον πάγκο εξυπηρέτησης με δύο φλιντζάνια αχνιστό και αρωματικό καφέ, ενώ το γκαρσόνι πρόσθετε κι άλλα ξύλα στο τζάκι

-          Πολλοί θα ζηλεύουν τη θέση μας εδώ δίπλα στο τζάκι, λέει ο φίλος μου ο Βάκης.

-          Δεν πειράζει! ΄Αλλες μέρες ζηλεύουμε εμείς!

-          Θυμήθηκα το δίσκο 33 στροφών με τραγούδια του Ανταμό που είχες τότε που είμαστε φοιτητές.

-          Ναι το il tombe la neige ήταν το αγαπημένο μας! Πόσους και πόσους χορούς δεν κάναμε με τις συμφοιτήτριες μας με το δίσκο αυτό του Ανταμό! Θυμάσαι και το γραμμόφωνο που είχα;

-          Ναι ένα αγνώστου μάρκας σε χρώμα μαύρο και κόκκινο.

-          ΄Ηταν κατασκευασμένο στην Πολωνία και το είχα αγοράσει από ένα κατάστημα στην Alexander plaz του τότε Ανατολικού Βερολίνου.

-          Θυμάσαι λεπτομέρειες βλέπω!

-          Δεν ξεχνιώνται αυτά! Το αγόρασα φτηνά γιατί είχα αλλάξει μερικά δολάρια που είχα, στη μαύρη αγορά που ανθούσε τότε στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης!

-          Βρε πως αλλάζουν οι καιροί! Σήμερα οι χώρες αυτές έχουν ως νόμισμά τους το Ευρώ και οι πολίτες τους δεν χρειάζονται ούτε καν συνάλλαγμα για να ταξιδέψουν στο εξωτερικό!

-          Εκεί η πλατεία Alexander plaz ήταντο κέντρο των μαυραγοριτών συναλλάγματος το οποίο έλεγχαν οι Πολωνοί. Μόλις έβλεπαν κάποιο που δεν ήταν ντυμένος όπως όλοι οι Ανατολικογερμανοί, τον πλησίαζαν για να πάρουν δολάρια δίνοντας μάρκα Ανατολικής Γερμανίας. Χρειαζόταν μεγάλη προσοχή όμως, γιατί όλοι αυτοί ήταν απατεώνες. Δεν έπρεπε να τους δώσεις τα δολάρια αν δεν σου έδιναν πρώτα και αν δεν μετρούσαν ένα-ένα τα χαρτονομίσματα. ΄Εκαναν το κόλπο με την αστυνομία. Σου έδιναν μερικά χρήματα και πριν τα μετρήσεις, φώναζαν «αστυνομία, αστυνομία» και έτρεχαν και εξαφανίζονταν. Εσύ τότε έμενες με τα μισά λεφτά ή και λιγότερα απ όσα έπτεπε να σου έδιναν!

-          Ευτυχώς όλα αυτά τέλειωσαν. Τώρα υπάρχει το Ευρώ!

Κ.Α.Χ.

21.2.2015