Nicosia by night

NICOSIA BY NIGHT

Αν πριν τριάντα με πενήντα χρόνια ήθελε κάποιος να γράψει κάτι για τη νυχτερινή ζωή της Λευκωσίας θα πήγαινε στην οδό Ρηγαίνης ή στα πέριξ και μάλλον θα έγραφε κάτι για τα καμπαρέ της πόλης. Τα καμπαρέ στην αρχή της άνθησής τους απασχολούσαν Σπανιόλες κυρίως καλλιτέχνιδες ή επί το λαϊκότερο αρτίστες. Στη συνέχεια οι αρτίστες έρχονταν από την Ασία και κυρίως από τις Φιλιππίνες.

Οι γονείς μας έζησαν και άλλες εποχές με τα καμπαρέ που τότε ήταν «οικογενειακά νυχτερινά κέντρα» που πρόσφεραν θέαμα, κυρίως χορούς και ακροβατικά καθώς και ταχυδακτυλουργικά.

Οι θαμώνες ήταν κυρίως ηλικιωμένοι κύριοι, Άραβες τουρίστες και στρατιώτες. Καμιά φορά και καμιά ομάδα νεαρών που έβγαζαν έξω το φίλο τους που θα ντυνόταν σύντομα γαμπρός.

Σήμερα αμφιβάλλω αν λειτουργεί έστω και ένα καμπαρέ στη Λευκωσία.

Με το φίλο μου το Βάκη τελειώσαμε τα φραπέ μας σε καφετέρια της οδού Λήδρας γύρω στις οκτώ το βράδυ και ετοιμαζόμασταν να αναχωρήσουμε όταν του πρότεινα:

-          Βάκη, τώρα που ικανοποιήσαμε το λαρύγγι μας δεν πάμε να ικανοποιήσουμε και λίγο το μυαλό μας;

-          Τι εννοείς;

-          Πάμε στο θέατρο.

-          Ποιο θέατρο;

-          Στο αμφιθέατρο του Πολιτιστικού Ιδρύματος της Τράπεζας Κύπρου. Ανεβάζουν εκεί το θεατρικό του Γιώργου Νεοφύτου «Μπαμ». Δοκίμασα τρεις φορές να πάω να το δω αλλά δεν βρήκα εισιτήριο. Ξέρεις που το αποφασίζω την τελευταία στιγμή …

-          Αυτό το ξέρω, αλλά που είναι αυτό το αμφιθέατρο;

-          Πίσω από το κτήριο της Τράπεζας στην Φανερωμένης-Ονασαγόρου.

-          Εκεί υπάρχει αμφιθέατρο;

-          Ναι και είμαι σίγουρος ότι πριν από κάποια χρόνια είχες σταθμεύσει εκεί το αυτοκίνητό σου για κάποια δουλειά στην Τράπεζα.

Πήγαμε λοιπόν στο αμφιθέατρο, παρκάραμε το σώμα μας στην κερκίδα και αφήσαμε το μυαλό μας να ταξιδεύει με το έργο του Γιώργου Νεοφύτου, να μας οδηγούν με την ερμηνεία τους οι δυο ηθοποιοί που ερμήνευαν καταπληκτικά το ρόλο τους ζωντανεύοντας πραγματικά το λόγια του συγγραφέα και χαρίζοντας άφθονο γέλιο στους θεατές.

Η παράσταση τέλειωσε με ένα άλμα σωτηρίας των συμπρωταγωνιστών αφήνοντας μας να σκεφτόμαστε για λίγο το πόσα άλματα σωτηρίας κάναμε στη ζωή μας ή πόσα δεν κάναμε από φόβο ή από κάποιο υπολογισμό.

Βγήκαμε από το αμφιθέατρο και περπατήσαμε τις οδούς Λήδρας και Ονασαγόρου διαπιστώνοντας ότι σχεδόν δεν έμεινε στους δρόμους αυτούς ούτε ένα υποστατικό που να μην έχει σχέση με το στομάχι ή το λαρύγγι μας.

Τα τραπεζάκια έξω, γεμάτα κόσμο που απολάμβανε φαγητό, ποτό και μουσική.

-          Να πιούμε μια μπύρα στο όρθιο; Πρότεινε ο Βάκης.

-          Και δεν πίνουμε; Αυτή είναι σήμερα η Nicosia by night Βάκη!

K.A.X.

31.8.2016