Αχ Κερύνεια μάνα μου ...

ΑΧ ΚΕΡΥΝΕΙΑ ΜΑΝΑ ΜΟΥ …

Όταν σβήσουν τα βιώματα και οι μνήμες τότε μένουν οι χαμένες πατρίδες. Κερύνεια δεν είναι μόνο η θάλασσα, το λιμάνι και το κάστρο. Κερύνεια είναι:

·         Η εκκλησία που βαφτίστηκες και τέλεσες το γάμο σου.

·         Ένα παράθυρο ανοιχτό σε παιδικό δωμάτιο που βλέπει θάλασσα.

·         Το πρώτο κουδούνι στο δημοτικό σχολείο.

·         Το βιβλιοπωλείο απ’ όπου πήρες το πρώτο «κλασσικό εικονογραφημένο»

·         Το πρώτο κλεφτό ερωτικό φιλί.

·         Η πρώτη έξοδος με ένα κορίτσι με δανεικό από φίλο αυτοκίνητο.

·         Η θάλασσα που έμαθες να κολυμπάς.

·         Ένας βράχος που κρύφτηκες πίσω του για τις πρώτες ανακαλύψεις του εαυτού σου.

·         Το παγωτό του Πέτεβη.

·         Τα ζεστά φιστίκια σε χαρτοσακούλα.

·         Το σπίτι του συμφοιτητή σου στην οδό Ελλάδος.

·         Το σπίτι της θείας, είκοσι λεπτά από το δικό μας στη Λευκωσία (door to door).

·         Το οίκημα της ΠΑΕΚ που λειτούργησε για λίγα χρόνια ο θείος.

·         Το κάστρο στο οποίο με τη φαντασία σου έμπαινες ιππότης καβάλα στο άλογο για να συναντήσεις την όμορφη βασιλοπούλα.

Αυτά και πολλά άλλα είναι η Κερύνεια! Μνήμες και βιώματα που χάνονται κάθε μέρα που φεύγει και ένας μας.

Να γιατί έπρεπε να είχαμε λύση χτες.  Να γιατί πρέπει να βρεθεί λύση τώρα. Αύριο θα είναι αργά … Γιατί η Κερύνεια δεν θα σημαίνει πια όλα αυτά τα βιώματα. Θα είναι απλά μια πόλη όπου γεννήθηκε ο πατέρας ή η πόλη όπου έλεγαν ότι γεννήθηκε η γιαγιά που δεν πρόφτασε καν να γνωρίσει ο εγγονός.

Κ.Α.Χ.

11.9.2016