ΛΑΙΚΗ
Κυριακή του Κατακλυσμού. Πρωί στην Ονασαγόρου με το φίλο
μου το Βάκη για καφέ και εφημερίδα. Κάποτε θα λέγαμε για καφέ και τσιγάρο αλλά
αυτό είναι πολύ ντεμοντέ! Οι περαστικοί στο δρόμο όσον αφορά τους ντόπιους
είναι λιγοστοί λόγω Κατακλυσμού. Αν ήταν πριν δυο-τρεις δεκαετίες, τότε που δεν
υπήρχαν τόσες οικιακοί βοηθοί στον τόπο μας θα λέγαμε ότι απολαμβάνουμε την
πόλη που άδειασε από τους κατοίκους της. Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Αλωνίζουν στη Λήδρας και στην Ονασαγόρου οι Φιλιπινέζες και οι Σριλανκέζες και
δίνουν ένα άλλο χρώμα στην πόλη που σ’ άλλους αρέσει και σ’ άλλους δεν αρέσει …
Διαβάζω φωναχτά την εφημερίδα να με ακούσει ο φίλος μου ο
Βάκης για να ανοίξουμε κουβέντα.
-
Κλείνει οριστικά η Λαϊκή Τράπεζα μετά
από 113 χρόνια ζωής στα τραπεζικά και χρηματοπιστωτικά πράγματα του τόπου μας.
Ξεκίνησε στη Λεμεσό πριν …
Ο Βάκης δεν αντιδρά και εγώ
συνεχίζω.
-
Πάει και η Λαϊκή …
Τίποτα ο Βάκης. Δεν ανοίγει το
στόμα του να σχολιάσει, αυτός που δεν αφήνει τίποτα να περάσει ασχολίαστο. Αντί
σχολίου ανοίγει το πορτοφόλι του και βγάζει μια πιστωτική κάρτα της Λαϊκής.
-
Δεν μπορείς να πληρώσεις με αυτή. ΄Εχει
ήδη λήξει.
-
Δεν σκοπεύω να πληρώσω με αυτή.
-
Τότε γιατί την έχεις ακόμη στο πορτοφόλι
σου;
-
Θα τη βάλω σε ένα φάκελο και θα την
αφήσω στον εγγονό μου.
-
Ποιον εγγονό σου. Αυτόν που δεν έχεις;
-
΄Εχω παιδιά άρα θα έχω και εγγόνια.
-
Μην λογαριάζεις χωρίς τον ξενοδόχο! Αλλά
τι θα την κάνει ο εγγονός σου;
-
Μετά από 113 χρόνια από σήμερα θα την
πουλήσει ως αντίκα για μερικές δεκάδες
χιλιάδες Ευρώ. ΄Ολοι τώρα πετάνε τις κάρτες της Λαϊκής για να ξεχάσουν το
κούρεμα. Σε 113 χρόνια από σήμερα θα αποκτήσουν, αυτές οι ελάχιστες που θα
μείνουν, συλλεκτική αξία. ΄Ετσι αν δεν θα μπορέσω να αφήσω στον εγγονό μου
μερικά Ευρώ στη Λαϊκή, θα του αφήσω μια κάρτα για να πάρει εκδίκηση!
Τί να πω κι εγώ; Είναι και αυτή
μια κάποια προσέγγιση!
Κ.Α.Χ 8.6.2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου