ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

                         ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ο Αργύρης είναι τώρα μηχανολόγος μηχανικός. ΄Ηθελε να γίνει πιλότος, πέρασε όλες τις εξετάσεις με άριστα αλλά τον απέρριψαν λόγω όρασης. Φορούσε πάντα γυαλιά με χοντρούς φακούς. Τότε που μας διηγήθηκε την ιστορία με το Βασιλάκη ήταν δευτεροετής φοιτητής.

«Καθόμουνα στην καφετέρια της Σχολής όπου με πλησίασε ένας φίλος και μου λέγει.

-          Να σου γνωρίσω ένα πατριώτη σου που ήρθε να σπουδάσει εδώ.

-          Από την Πελοπόννησο κι αυτός;

-          Όχι, νησιώτης είναι νομίζω.

Ένα παλληκάρι δυο μέτρα μπόι με πλησιάζει τείνοντας μου το χέρι. Κάνουμε χειραψία και μου λέγει.

-          Βασιλάκης.

Τον κοιτάζω ξανά κοτζάμ άντρας και μου λέγει «Βασιλάκης»!

-          Χαίρω πολύ. Αργυράκης! Του λέω.

Μετά έμαθα ότι είναι Κρητικός και το όνομά του είναι Νικόλαος Βασιλάκης.»                                                              

΄Ηταν τότε δύο μέρες μετά την πρωτομαγιά του 1967. Οι συνταγματάρχες εδραιώθηκαν για τα καλά στην εξουσία και εκτός από τους πολιτικούς άρχισαν να συλλαμβάνουν και τους πρώτους αντιστασιακούς που άρχιζαν δειλά-δειλά τη δράση τους. Καθόμασταν με το Βασιλάκη στη φοιτητική λέσχη εκείνο το βράδυ όταν μου είπε.

-          Πρέπει κάτι να κάνουμε.

-          Να κάνουμε κατάληψη της Πρεσβείας;

-          Όχι. Να πάμε να γράψουμε συνθήματα.

-          Μαζί σου.

-          Αύριο θα αγοράσω μπογιά και πινέλο και τα μεσάνυχτα θα πάμε. Εγώ θα γράφω κι εσύ θα φυλάς τσίλιες μην περάσει αστυνομία.

-          Τι συνθήματα θα γράψουμε;

-          «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΕΚΔΙΚΗΣΗ», το τελευταίο για να φοβηθούν λιγάκι.

Τα μεσάνυχτα της επομένης βρεθήκαμε έξω από το Προξενείο. Το κτήριο ήταν γωνιακό. Εγώ πέρασα στην άλλη πλευρά του δρόμου για να ελέγχω και τους δυο δρόμους και ο Βασιλάκης άρχισε να γράφει τα συνθήματα με κόκκινη μπογιά. ΄Εφτασε μέχρι το ΕΚ της εκδίκησης οπότε εγώ ξαφνικά του σφύριξα το σύνθημα για απομάκρυνση γιατί πλησίαζαν πεζοί δυο αστυνομικοί …  

Φεύγοντας ο Βασιλάκης έριξε όση μπογιά του απέμεινε στο θυρεό πάνω στην πόρτα του Προξενείου. Ακολουθήσαμε όπως είχαμε συμφωνήσει χωριστές πορείες διαφυγής και συναντηθήκαμε ξανά  σε μισή ώρα. Χωρίσαμε και πήγαμε για ύπνο.

Μετά από δυο βδομάδες μάθαμε ότι ο υπεύθυνος της ΚΥΠ στην Πρεσβεία, ένας απόστρατος αξιωματικός, ρωτούσε να μάθει ποιοι φοιτητές ανήκουν στην ΄Ενωση Κέντρου (ΕΚ)!

 ΄Ετσι ερμήνευσαν τα πρώτα δυο γράμματα της λέξης εκδίκηση που άρχισε να γράφει ο Βασιλάκης πριν του δώσω το σύνθημα για απομάκρυνση!

Κ.Α.Χ.

10.6.2014