Το δις εξαμαρτείν

ΤΟ ΔΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ …

Με το φίλο μου το Βάκη συναντηθήκαμε σε καφετέρια της οδού Λήδρας γύρω στις δέκα η ώρα το πρωί πριν κτυπήσουν τα σαραντάρια που αυτές τις μέρες ταλαιπωρούν τους Λευκωσιάτες, όσους απέμειναν ακόμη πιστοί στην πόλη τους που τα βράδια τους ανταμείβει απλόχερα με το δροσερό της λίβα. Η καφετέρια ήταν κλιματιζόμενη και καθίσαμε μέσα. Ο Βάκης πήγε στον πάγκο σερβιρίσματος για φραπέ. Επέστρεψε με δυο ποτά στο χέρι χρώματος κόκκινου.

-          Βάκη μήπως άλλαξε χρώμα ο καφές;

-          Όχι! Γιατί;

-          Αυτό που κρατείς πάντως δεν είναι φραπέ.

-          Είναι δροσερό φρουτοποτό με φράουλα. Μου το σύστησε η γκαρσόνα που το ετοιμάζει στον πάγκο εξυπηρέτησης.

-          Να πας να το πιεις μαζί της. Εγώ σου ζήτησα φραπέ!

-          Εντάξει πάω να σου φέρω. Είπα κι εγώ να κάνουμε μια αλλαγή και μου βγήκε ξινή.

-          Βάκη ο καφές είναι καφές. Σταθερή αξία. Δεν μπορώ να τον προδώσω για ένα φρουτοποτό φράουλας αμφιβόλου χαρακτήρα!

Ο Βάκης πήγε πίσω στον πάγκο σερβιρίσματος και επέστρεψε με δυο φραπέ. Κάθισε και ήπιε σχεδόν μονορούφι το φρουτοποτό και μετά άρχισε το φραπέ του.

            -   Βάκη, δεν είναι η πρώτη σου φορά!

-   Τι έγινε πάλι;

-   Μου το ξανάκανες αυτό με το φρουτοποτό, το περασμένο καλοκαίρι.

-   Ναι κάτι θυμάμαι. Όμως κι εσύ το παρακάνεις! Τα ίδια και τα ίδια. Έκανα

    κι εγώ ένα λάθος. Άνθρωπος είμαι!

-          Θυμάσαι Βάκη τα Λατινικά που μαθαίναμε στο Γυμνάσιο;

-          Α, μπα!

-          Λοιπόν να σου θυμίσω το Errare Humanum Est.

-          Δηλαδή; Βάλε γράματα!

-          Το λανθάνειν ανθρώπινον εστί..

-          Αυτό είπα κι εγώ. Άνθρωπος είμαι και έκανα λάθος.

-          Βάκη υπάρχει όμως και η ρήση «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού»

-          Αυτό να το θυμηθώ να το πω της γυναίκας μου!

-         Να της το πεις . Όχι όμως «ουκ ανδρός σοφού» αλλά «ου γυναικός σοφής»!

Κ.Α.Χ.

9.8.2016