Καρδερίνα και πάθος για ελευθερία

 Καρδερίνα και πάθος για ελευθερία

Ο φίλος μου ο Βάκης στην άλλη γραμμή. Τρόπος του λέγειν δηλαδή «στην άλλη γραμμή» αφού με τα κινητά δεν υπάρχουν γραμμές και σύρματα.

-         Πάμε για καφέ;

-         Και δεν πάμε;

-         Στην καφετέρια στην τέως οδό Μουσείου.

-         Σε μισή ώρα θα είμαι εκεί, εκτός κι αν το self test με βγάλει θετικό!

-         Και πληρώνω εγώ. Θέλω να ενεργοποιήσω την καινούρια μου κάρτα.

-         Χα, χα. Να σταματήσεις σε ΑΤΜ!

Στην καφετέρια αφού βγάλαμε τις μάσκες, παραγγέλλει ο Βάκης-

-         Καφέ λάττε χωρίς ζάχαρη.

-         Αμερικάνο χωρίς ζάχαρη με ζεστό γάλα.

Μετά την πρώτη γουλιά ο Βάκης με ρωτά-

-         Γιατί τόσο πάθος για ελευθερία; Και δεν εννοώ μόνο ελευθερία αλλά και ελεύθερη έκφραση απόψεων κλπ.

-         Να σου πω. Όπως ξέρεις στο δημοτικό σχολείο ξεκίνησα από τη δευτέρα τάξη. Θα «έχανα χρόνο» αν πήγαινα στην πρώτη τάξη. Ο πατέρας μου που ήταν δάσκαλος μου έκανε μαθήματα γραφής, ανάγνωσης και αριθμητικής. Πήγα λοιπό στο Αρρεναγωγείο, παρακάθησα σε εξετάσεις και με έγραψαν στη Δευτέρα τάξη. Έτσι αντί να «χάσω χρόνο» κέρδισα ένα. Μου φάνηκε χρήσιμο αυτό μετά που πήγα για σπουδές στο εξωτερικό. Πρώτα σπούδασα και μετά έκανα τη στρατιωτική μου θητεία.

-         Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το πάθος για ελευθερία;

-         Περίμενε και θα καταλάβεις. Τότε στο αναγνωστικό της δευτέρας τάξης του δημοτικού υπήρχε ένα κείμενο για ένα καπετάνιο που μετά από πενήντα χρόνια ξεμπάρκαρε και επέστρεψε στο νησί του. Εκεί στο λιμάνι όπου κατέβηκε χωλαίνοντας με το μπαστούνι του και τη στολή του βρέθηκε μπροστά του ένα παιδί που διαλαλούσε ότι πουλούσε καρδερίνες-

-         «Καρδερίνες, έχω καρδερίνες!»

-         «Πόσο τις δίνεις  ρε παιδί τις καρδερίνες;»

-         «Ένα τάλιρο. Πάρε καπετάνιε!»

-         «Δώσε μου μία. Έλα πέντε φράγκα»

Παίρνει ο καπετάνιος την καρδερίνα και την αφήνει ελεύθερη να πετάξει. Ο μικρός που νόμισε ότι του ξέφυγε έτρεξε να την πιάσει. Ο καπετάνιος σήκωσε απειλητικά το μπαστούνι και είπε-

-         «Άσε την ελεύθερη μικρέ. Ξέρεις τι θα πει ελευθερία; Πενήντα χρόνια κλεισμένος σε ένα καράβι και να πιάνεις στεριά μερικές ώρες ή στην καλύτερη περίπτωση μερικές μέρες;»

Από τότε φίλε Βάκη «έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει», που λέει και το τραγούδι, μια καρδερίνα που πέταξε ελεύθερη!

-         Μα τι πουλί είναι η καρδερίνα;

-         Έλα ρε Βάκη! Μετά από όλα αυτά, μόνο αυτό έχεις να με ρωτήσεις; Καρδερίνα είναι ο σπίννος.

Κ.Α.Χ

8.2.2022