Ανατολίτικο παζάρι για τους Δήμους

 Ανατολίτικο παζάρι για τους Δήμους

-         Φίλε Βάκη καλή σου μέρα. Πάμε για καφέ;

-         Να πάμε βέβαια. Προτείνω όμως να πάμε στη Λήδρας. Στα παλιά μας τα λιμέρια.

-         Τρόπον τινά επιστροφή στην κανονικότητα έστω και εν μέσω πανδημίας!

-         Με τον κορωνοιό δεν υπάρχει κανονικότητα.

-         Έχεις δίκαιο. Όταν γίνει η Κύπρος κανονικό κράτος τότε θα γλυτώσουμε από τον ιό!

Βρεθήκαμε λοιπόν στην παλιά μας καφετέρια στην οδό Λήδρας και παραγγείλαμε καφέδες που συνοδεύονται με τυρόπιτα.

-         Άλλαξαν τα γκαρσόνια Βάκη. Δεν είναι εδώ αυτή που έλεγες ότι είναι η πιο καλή γκαρσόνα.

-         Πέρασαν περίπου δυο χρόνια από τότε που λόγω κορονοιού αλλάξαμε στέκι.

-         Ελπίζω ο καφές να παρέμεινε καλός όπως ήταν πριν.

-         Παρακολουθείς τις εξελίξεις με τη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης;

-         Ναι βέβαια. Θυμάσαι που παλαιότερα τη λέγαμε μόνο διοίκηση επειδή το αυτοδιοίκηση μπορεί να εθεωρείτο σοσιαλιστική έκφραση;

-         Ναι έχεις δίκαιο. Μπορείς να φανταστείς τη Λευκωσία με χωρίς να έχει ενωθεί με άλλους Δήμους; Χωρίς το Στρόβολο, την Αγλαντζιά και το Πανεπιστήμιο; Χωρίς τα Λατσιά και το νοσοκομείο;

-         Εγώ όχι! Ρώτα όμως και τα κόμματα που μετρού τα κουκιά τους σε κάθε περιοχή και κόβουν και ράβουν έχοντας ως πρώτη τους προτεραιότητα να εκλέγουν δημάρχους. Ανατολίτικο παζάρι κατάντησε το θέμα του αριθμού των Δήμων Χειρότερο και από το παζάρι στην αγορά του Αλ Χαλίλη στο Κάιρο. Σε μια επίσκεψη μου στο Κάιρο πήγα και στην αγορά του Αλ Χαλίλη επηρεασμένος τότε από το ομώνυμο τραγούδι του Αλκίνοου. Από μια μεγάλη πλατεία με τζαμί και ευρωπαικά καφέ μπαίνεις σε ένα στενό δρομάκι με μαγαζάκια-τρύπες και πολλά εμπορεύματα έξω στο δρόμο. Πολλά από τα μαγαζάκια επεκτείνονται και στον όροφο όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός εμπορευμάτων μα μικρούς διαδρόμους ανάμεσά τους για να έχει ο πελάτης πρόσβαση και να διαλέγει. Οι έμποροι σε τραβάνε από τα μανίκια για να σου πουλήσουν πράγματα. Μερικοί μάλιστα ξέρουν και κάποιες λέξεις στα Ελληνικά και προσπαθούν να σε δελεάσουν. Εκεί αρχίζει και το ανατολίτικο παζάρι. Σου λεν μια τιμή, αντιπροτείνεις το 10% και αρχίζουν να ρίχνουν την τιμή μέχει αυτή που τους αφήνει έστω και ελάχιστο κέρδος. Πιο κάτω δε γίνεται οπότε κατι λένε στα αραβικά και το παζάρι σταματά εκεί. Στο τέλος του στενού αυτού δρόμου βρίσκεις για επιστροφή στην πλατεία μια λεωφόρο που εκείνη την ώρα που ήμουν εκεί ήταν η ώρα που θα σχόλαναν και ήταν γεμάτη αυτοκίνητα, πεζούς, κάρα που τα έσερναν γαιδούρια, εφημερίδες και σακούλες. Αυτή την αγορά μου θύμισαν τα κόμματα με τα παζάρια τους για τους δήμους.

-         Στο νόμο θα υπάρχει και πρόνοια για δημοψηφίσματα.

-         Με αυτό τον τρόπο τα κόμματα μεταφέρουν την ευθύνη στους ώμους του λαού με τον πιο δημοκρατικό τρόπο. Θυμάμαι ένα καθηγητή μας στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ που στο μάθημα της Διοίκησης και Διαχείρισης του Δημόσιου Τομέα, μας έλεγε ότι τα δημοψηφίσματα κατάντησαν το καταφύγιο και το άλλοθι ανίκανων κομμάτων να κυβερνήσουν με ευθύνη για το δημόσιο συμφέρον.

Κ.Α.Χ

10.2.2022