Οικοκυρά

ΟΙΚΟΚΥΡΑ

Με το φίλο μου το Βάκη ξαπλώναμε, στη σκιά μιας ομπρέλας, στην παραλία της Ακτής του Κυβερνήτη έχοντας δίπλα μας, στο μέσο μας, ένα τραπεζάκι με δύο φραπέ.

Στο διπλανό κρεβατάκι ξάπλωσε ένας άλλος λουόμενος που είχε μαζί του ένα τεράστιο ραδιοκασετόφωνο απ’ αυτά που στη δεκαετία του εξήντα και εβδομήντα κουβαλούσαν στον ώμο του οι Αφροαμερικανοί ακούοντας μουσική και περπατώντας στο ρυθμό του τραγουδιού. Άνοιξε το ραδιόφωνό του στη «διαπασών» χωρίς να υπολογίζει αν οι γύρω του είχαν όρεξη να ακούνε ραδιόφωνο ή όχι. Εκτός από τη μουσική το πρόγραμμα έδινε το μικρόφωνο στους ακροατές οι οποίοι έλεγαν τον πόνο τους, οπότε σε κάποια στιγμή ακούμε τον κύριο Γιώργο να λέει:

«Μα εν πράματα τούτα! Εγώ να βάζω «πούλια» στις κοινωνικές ασφαλίσεις για σαράντα χρόνια και να παίρνω σύνταξη 500 Ευρώ και η γειτόνισσά μου χωρίς να βάλει ούτε ένα «πούλι» να παίρνει σύνταξη οικοκυράς 350 Ευρώ; Εν πράματα τούτα σιόρ;»

-          Τι σου θυμίζει αυτό που ακούσαμε τώρα Βάκη;

-          Το τραγούδι με τη Μαίρη Παναγιωταρά, μια εργαζόμενη οικοκυρά!

-          Εμένα μου θυμίζει και την ακόλουθη ιστορία:

« Ο κύριος Ανδρέας Ανδρέου επισκέπτεται ένα ψυχολόγο και του λέει:

-          Γιατρέ η γυναίκα μου με αποφεύγει τελευταία και όλο μου λέγει ότι είναι κουρασμένη!

-          Τι δουλειά κάνετε κύριε Ανδρέου;

-          Είμαι διευθυντής υποκαταστήματος στην Τράπεζα. Σοβαρή δουλειά!

-          Τι δουλειά κάνει η γυναίκα σας κύριε Ανδρέου;

-          Δεν εργάζεται, είναι οικοκυρά.

-          Τι ώρα ξυπνάτε κύριε Ανδρέου;

-          Στις εφτά το πρωί, εκτός Σαββάτου και Κυριακής.

-          Τι ώρα ξυπνά η γυναίκα σας;

-          Στις έξι το πρωί.

-          Γιατί στις έξι και όχι στις εφτά;

-          Μα πρέπει να ετοιμάσει το πρόγευμά μας και επίσης να ετοιμάσει τα παιδιά για το σχολείο. Να τα ντύσει, να φάνε το πρόγευμά τους, να τους ετοιμάσει το σάντουιτς που θα πάρουν στο σχολείο και να τα πάει στο σχολείο και το νηπιαγωγείο. Στο μεταξύ θα φύγω κι εγώ για το γραφείο.

-          Μετά από το σχολείο τι κάνει η γυναίκα σας;

-          Πάει στην υπεραγορά για ψώνια και επιστρέφει σπίτι.

-          Και τι κάνει μετά;

-          Θα μαγειρέψει και μετά θα πάει στο σχολείο και στο νηπιαγωγείο για να φέρει τα παιδιά. Στο μεταξύ θα επιστρέψω κι εγώ στο σπίτι κατάκοπος από τη δουλειά και θα στρώσει το τραπέζι να φάμε.

-          Και αφού τελειώσετε το φαγητό σας τι κάνετε;

-          Εγώ θα ξεκουραστώ από τη δουλειά και η γυναίκα μου θα πλύνει τα πιάτα και θα βάλει κανένα πλυντήριο. Θα διαβάσει στα παιδιά και θα τα πάει στα ιδιαίτερα. Όταν επιστρέψουν θα ετοιμάσει κάτι ελαφρύ να φάμε και θα βάλει τα παιδιά για ύπνο. Μετά θα σιδερώσει το πουκάμισο που θα βάλω για να πάω στην Τράπεζα την επομένη.

-          Εσείς τι κάνετε;

-          Βλέπω τηλεόραση και διαβάζω εφημερίδα για να ενημερωθώ για την κίνηση των μετοχών στο χρηματιστήριο. Μετά όταν θα πάμε στο κρεβάτι με αποφεύγει με τη δικαιολογία ότι είναι κουρασμένη!

-          Τι δουλειά κάνει η γυναίκα σας είπαμε;

-          Σας είπα. Δεν εργάζεται. Είναι μια απλή οικοκυρά!»

Αυτή την ιστορία μου θύμισε φίλε Βάκη ο κύριος που διαμαρτυρόταν στο ραδιόφωνο για τη σύνταξη της οικοκυράς.

20.7.2016