ΚΑΦΕΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΤΟΥ 2016 …
Ήταν ο φίλος μου ο Βάκης στο τηλέφωνο:
-
CU at Ledras για ένα τελευταίο καφέ …
-
Μπα που να φας τη γλώσσα σου!
-
Για το 2015 εννοώ!
-
Έτσι μπράβο γιατί η βιομηχανία
καφέ έχει ακόμη να κερδίσει πολλά από μας τους δυο! CU.
Συναντηθήκαμε λοιπόν στην καφετέρια και
καθίσαμε περιμένοντας την γκαρσόνα να πάρει την παραγγελία μας. Δύο αμερικάνο
με ζεστό γάλα. Στην καφετέρια αυτή μάς στέρησαν το δικαίωμα σε μερικά ακόμη
βήματα μέχρι τον πάγκο σερβιρίσματος για αυτοεξυπηρέτηση γιατί τα γκαρσόνια
σερβίρουν με τον παραδοσιακό τρόπο –όχι τον αμερικάνικο- όμως ο καφές τους είναι
πολύ καλός!
Ήρθε ο καφές μας, κατεβάσαμε με απόλαυση την
πρώτη γουλιά και ο φίλος μου ο Βάκης αρχίζει την κουβέντα.
-
Λοιπόν δε θα κάνεις φέτος
απολογισμό της χρονιάς που φεύγει;
-
Βρε δε βαριέσαι αδερφέ! Μια από τα
ίδια! Τι απολογισμό να κάνω; Τηλεγραφικά άκου:
Η χρονιά άρχισε με
το je suis Charlie και κατέληξε με το je suis
parisien και
παράλληλα είχαμε και τα άλλα εγκλήματα του ISIS στη Μέση Ανατολή, εδώ στη γειτονιά μας.
Η οικονομία μας
συνεχίζει να έχει τα χάλια της. Η ανεργία κυριαρχεί κυρίως ανάμεσα στους
νέουςί!
Η Ελλάδα πλήρωσε 90
δις για να «ξανακολλήσει» το μνημόνιο που έσκισε!
- Στο Κυπριακό όμως κάτι γίνεται.
- Ναι υπάρχει μια ηλιαχτίδα φωτός που
προσπαθεί να μπει στο σκοτεινό μας
δωμάτιο, όμως οι πολιτικοί
μας, αυτοί των μικρών κομμάτων,
ανταγωνίζονται ποιος θα
κλείσει καλύτερα τις «κουρτίνες» για να μη
δούμε άσπρη μέρα σ’ αυτό τον
τόπο. Δεν άκουσες τις δηλώσεις του
Αρχιεπισκόπου;
-
Τι ξεφούρνισε πάλι;
-
Οι πολιτικοί μας, είπε, δε
γνωρίζουν την ουσία του Κυπριακού!
-
Δηλαδή μόνο αυτός φωτίστηκε από το
Άγιο Πνεύμα και έμαθε την ουσία;
-
Τι να πω, μία είναι η ουσία! Η
Τουρκία κατέχει τη μισή Κύπρο και ο μόνος τρόπος να φύγει είναι να βρούμε λύση
στο τραπέζι των συνομιλιών. Διαφορετικά …
-
Τι διαφορετικά;
-
Βράσε «όρυζαν»! Θα μας μείνει η
διχοτόμηση για να επαναλαμβάνουν τα «δεκακισέγγονά» μας «πάλι με χρόνια με
καιρούς …»
-
Δηλαδή τα βλέπεις μαύρα κι άραχνα
και το 2016;
-
Δεν ξέρω αν σου το ξαναείπα αλλά
τη δεκαετία του ογδόντα ένας φίλος μου Πρέσβης (καλή του ώρα εκεί στην
Ουάσιγκτον) μου έδωσε μια πρωτοχρονιά ένα σκίτσο για την αλλαγή του χρόνου. Ένα
ανθρωπάκι αποχαιρετά ένα αγριάνθρωπο (το χρόνο που φεύγει) που τον ταλαιπωρούσε
όλο το χρόνο μέσα στην τρελή χαρά που θα τον απαλλαγεί ενώ στη γωνία τον
περιμένει ένας άλλος αγριάνθρωπος πιο δυνατός (ο χρόνος που έρχεται).
-
Δηλαδή κάθε πέρσι και καλύτερα;
-
Κάπως έτσι, αλλά… Άντε ξέχασε τα
αυτό κι ευτυχισμένο να είναι το 2016!
Κ.Α.Χ. 31.12.2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου